‘Straks noemen twee jongens mij papa, bij dat idee kan ik volschieten’

Bingo

“Rond mijn veertigste dacht ik dat ik mijn kinderwens moest laten varen, tot mijn schoonzus mij in contact bracht met kennissen van haar; Marjolein en Celine. Zij wilden graag kinderen. ‘Jullie moeten gaan kletsen’, zei mijn schoonzus. Dat hebben we gedaan, anderhalf jaar lang, om elkaar te leren kennen. Het bleef van beide kanten goed voelen, dus we besloten ervoor te gaan.

Het proces was bijzonder: ik gaf een potje met inhoud, zij gingen ermee aan de slag. Als acteur en zanger werk ik door het hele land, maar we moesten elkaar zien op de vruchtbare dagen. Stond ik weer ergens in het theater en dan kwamen zij het potje halen. Bij de zesde poging was het raak.”

Hij is er

“De geboorte van Ian is het mooiste wat ik ooit heb meegemaakt. De verloskundige zei: ‘Waar zijn z’n eerste kleertjes?’ Toen besefte ik dat er echt een mensje was geboren en dat we voortaan met z’n vieren zouden zijn.”

Lees ook – Kind van een zaaddonor: ‘Mijn man wil niets liever dan papa zijn’ >

Nooit gedacht

“Ian is tachtig procent van de tijd bij zijn moeders, twintig procent bij mij: hij komt iedere week een dag en om de twee weken is hij een weekend bij mij. Nooit had ik gedacht om single vader te worden, ik had altijd het ‘perfecte plaatje’ in mijn hoofd om dat met een partner te doen, maar dit werd mij door het universum in de schoot geworpen. Zo voelt dat echt.”

“Ik hoop dat ze weten én voelen dat ze echt dag en nacht bij papa terechtkunnen.”

Hoort erbij

“Voordat Ian geboren werd, had ik weleens een paniekmoment: kon ik dit wel, werd ik wel een leuke papa? En nu Celine in verwachting is en er een tweede zoon bij komt, heb ik weer die gedachtes: hoe ga ik dat straks doen met twee kleintjes? Maar ik hoor van andere vaders dat dit erbij hoort. Paniek is gezond, blijkbaar. Straks noemen twee jongens mij papa. Bij dat idee kan ik al volschieten.”

Waar ben je nou

“Ik vind het leuk om met Ian op avontuur te gaan. Dan gaan we naar het Vondelpark – het bos, noemt hij dat – en bouwen we een hut of een kampvuurtje. Laatst zijn we samen gaan zwemmen, vond ie ook fantastisch. En hij zit in de verstopfase. Dan gaat hij onder zijn dekbed liggen en moet ik doen alsof ik ’m echt niet kan vinden, en vervolgens maakt hij gekke piep geluidjes. Daar kan ik enorm van genieten, van zulke kneuterigheid.”

Uitrazen

“Zoals alle peuters heeft Ian soms een driftbui. Ik laat dat dan zo zijn: ‘Je hebt een buitje, oké. Doe maar lekker, ik blijf hier.’ Dan kies ik er bewust voor om niet mee te gaan in de boze energie maar juist rustig te blijven. Ik ben ook een meester in afleiden: ik zing een liedje of verzin een verhaaltje. Dan is het zo voorbij.”

Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.