Elke maand vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging.
Lees verder onder de advertentie
Joyce (29), samenwonend met Jop (34), moeder van Stijn (2,5) en tweeling Lot en Lauren (1).
“Afgelopen zomer zat ik nietsvermoedend in Amsterdam bij mijn tweelingzus, toen mijn vriend Jop belde. Ik moest niet schrikken, alles was goed afgelopen, maar er was wel iets heftigs gebeurd met onze zoon. Wat bleek: Stijn, pas twee jaar geworden, was aan de wandel gegaan.
Boodschappen doen
Voor zijn verjaardag had hij een loopfietsje gekregen. Dat noemde hij zijn motor. Toen Jop Lauren naar bed bracht voor een slaapje, riep Stijn dat hij even boodschapjes ging doen. Prima, dacht Jop. Ook dat speelde hij graag alsof, dan reed hij een extra rondje in de tuin.
“Hij kon Stijn nergens vinden. Wel stond de voordeur wagenwijd open”
Maar toen Jop weer beneden kwam om ook Lot uit de box te pakken, kon hij Stijn nergens vinden. Wel stond de voordeur wagenwijd open. Jop was in totale paniek en rende naar buiten. Alle horrorscenario’s vlogen door zijn hoofd. Hij was vooral bang voor alle vijvers in de buurt. Zowel voor als achter ons huis stikt het van watertjes.
Jop klampte voorbijgangers aan of zij soms een jongen op een loopfiets hadden gezien en liep naar mijn neef Bas, die vlakbij woont. Kon hij mee helpen zoeken? Bas was echter zo slim hem eraan te herinneren dat ik in Amsterdam zat en bood aan thuis op de tweeling te gaan passen.
Jop bedacht ineens dat Stijn had gezegd dat hij boodschappen ging doen en racete naar de supermarkt. Maar ook daar geen Stijn. Hij was de wanhoop nabij. Net op dat moment belde mijn moeder hem. Oma Sylvia woont een blok verder achter een basisschool en een eendenvijver; je moet een straat oversteken en langs de vijver lopen om bij haar te komen. Onze peuter dook ineens op voor haar deur: ‘Joehoe, omáááá ben je thuis?’
“De tranen stonden in zijn ogen, van angst en van blijdschap
Lees verder onder de advertentie
Stijn had het avontuur van zijn leven gehad. Lekker alleen op pad, op zijn ‘motor’. Bij Jop stonden de tranen in zijn ogen, zowel van angst als van blijdschap. De volgende dag heeft Jop direct een clip als slot op de voordeur geplaatst. Geheel peuterproof.”
Dit artikel staat in Kek Mama 10-2022.Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?