Beeld: Getty Images
Elke maand vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging.
Joyce (29), samenwonend met Jop (34), moeder van Stijn (2,5) en tweeling Lot en Lauren (1).
“Afgelopen zomer zat ik nietsvermoedend in Amsterdam bij mijn tweelingzus, toen mijn vriend Jop belde. Ik moest niet schrikken, alles was goed afgelopen, maar er was wel iets heftigs gebeurd met onze zoon. Wat bleek: Stijn, pas twee jaar geworden, was aan de wandel gegaan.
Voor zijn verjaardag had hij een loopfietsje gekregen. Dat noemde hij zijn motor. Toen Jop Lauren naar bed bracht voor een slaapje, riep Stijn dat hij even boodschapjes ging doen. Prima, dacht Jop. Ook dat speelde hij graag alsof, dan reed hij een extra rondje in de tuin.
“Hij kon Stijn nergens vinden. Wel stond de voordeur wagenwijd open”
Maar toen Jop weer beneden kwam om ook Lot uit de box te pakken, kon hij Stijn nergens vinden. Wel stond de voordeur wagenwijd open. Jop was in totale paniek en rende naar buiten. Alle horrorscenario’s vlogen door zijn hoofd. Hij was vooral bang voor alle vijvers in de buurt. Zowel voor als achter ons huis stikt het van watertjes. Jop klampte voorbijgangers aan of zij soms een jongen op een loopfiets hadden gezien en liep naar mijn neef Bas, die vlakbij woont. Kon hij mee helpen zoeken? Bas was echter zo slim hem eraan te herinneren dat ik in Amsterdam zat en bood aan thuis op de tweeling te gaan passen.
Lees ook – ‘Ik raakte een kind kwijt tijdens het zwemfeestje van mijn zoon’ >
Jop bedacht ineens dat Stijn had gezegd dat hij boodschappen ging doen en racete naar de supermarkt. Maar ook daar geen Stijn. Hij was de wanhoop nabij. Net op dat moment belde mijn moeder hem. Oma Sylvia woont een blok verder achter een basisschool en een eendenvijver; je moet een straat oversteken en langs de vijver lopen om bij haar te komen. Onze peuter dook ineens op voor haar deur: ‘Joehoe, omáááá ben je thuis?’
“De tranen stonden in zijn ogen, van angst en van blijdschap
Stijn had het avontuur van zijn leven gehad. Lekker alleen op pad, op zijn ‘motor’. Bij Jop stonden de tranen in zijn ogen, zowel van angst als van blijdschap. De volgende dag heeft Jop direct een clip als slot op de voordeur geplaatst. Geheel peuterproof.” Dit artikel staat in Kek Mama 10-2022. Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
De band tussen ouder en kind verandert door de jaren heen. Waar ze vroeger afhankelijk was van jouw zorg en advies, staan ze nu op eigen benen, maar dat betekent niet dat jouw volwassen kinderen geen behoefte meer hebben aan erkenning of verbinding.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
In 'Tussen wel en wee' komt een moeder aan het woord die vertelt over hoe haar bevalling verliep. Dit keer bevallingsverhaal Laurien.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Dit keer Kiki, die geld uitgeeft wat ze niet heeft, zonder dat haar man het weet.
Dat je zoon op seksuele ontdekkingstocht gaat als hij vijftien is en een vriendinnetje krijgt, is natuurlijk geen verrassing. Het nieuws waarmee hij op een dag thuis kwam, was dan weer wél een verrassing voor Nanda.
En nee, het ligt niet aan gezeur, geld of seks. Scheiden is geen zonde, geen mislukking, soms is het zelfs levensreddend, maar niemand start een huwelijk met het idee uit elkaar te gaan. Waarom gebeurt het dan toch met bijna de helft van de huwelijken?