Mama heeft een tweelingzus: ‘Als ik haar stem hoor, dan denk ik: dat ben ik’

01.05.2019 19:39
portret tweeling mama Anne Ati Beeld: Shutterstock

Zoek de verschillen: deze moeders hebben een dubbelganger. “Onze kinderen houden ons feilloos uit elkaar.”

Anne van Twillert (39) is getrouwd met Lennart (40) en moeder van Nora (14), Rosan (13), Jens (11) en Jort (7): “Mijn zus en ik woonden met onze gezinnen in één huis. Het deed me verdriet toen Ati ineens afstand nodig had en wilde verhuizen. Ik was bang dat onze band zou veranderen. Maar het heeft ons uiteindelijk goed gedaan. Omdat we nu apart leven, spreken we vaker afzonderlijk van elkaar af met vrienden. En toen we nog in hetzelfde huis woonden, was het vanzelfsprekend elkaar elke dag te zien, nu moeten we er moeite voor doen. We zijn close op een nieuwe manier.
 

‘Zijn jullie tweelingzussen?’

Op straat trekken Ati en ik veel bekijks. Mensen vragen altijd of we tweelingzussen zijn. ‘Nee joh, ik heb deze vrouw net ontmoet’, grap ik dan. Op school maakten we misbruik van de verwarring. We zaten in verschillende klassen. Soms bleef Ati in de aula om haar huiswerk af te maken en nam ik doodleuk haar plek in tijdens de les. En als student gebruikten we elkaars ov-kaart, zodat we doordeweeks en in het weekend gratis konden reizen. We hielden ook onze vriendjes voor de gek – dan belde haar vriend met een heel verhaal, riep ik na een kwartier dat ik Ati wel even zou geven.
 

Twee moeders

Mijn kinderen zijn dol op mijn zus. Komt natuurlijk ook omdat we jarenlang hebben samengewoond. Als ze getroost moesten worden en ik was er niet, dan knuffelden ze met Ati. En andersom. Ze hebben eigenlijk twee moeders bij wie ze altijd terecht kunnen.”
 

Lees ook
9x prachtige portretten van identieke tweelingen >

 

Twaalf jaar in hetzelfde huis gewoond

Ati van Twillert (39) woont samen met Jeroen (36) en is moeder van Rik (13), Jan (10) en Teun (8): “Geen idee of mijn zus en ik eeneiig zijn – dat is nooit uitgezocht. Ik denk zelf van wel, want onze band is supersterk. Als kind sliepen we regelmatig in elkaars armen. We hebben zelfs twaalf jaar in hetzelfde huis gewoond met onze mannen en kinderen. Heel gezellig, onze kinderen zijn samen opgegroeid.
 

Scheiding

Onze relatie veranderde toen ik twee jaar geleden ging scheiden. Dat was sowieso al heftig, maar ik merkte ook dat ik eigenlijk niet wist wie ik zelf was – mijn hele leven was vervlochten met dat van mijn tweelingzus. Anne was bovendien assertiever dan ik. Zij belde feestjes af als we verhinderd waren, rekende in winkels voor ons af, ik hoefde nooit iets te doen.

Ik snakte naar een eigen identiteit en dat betekende dat ik moest loskomen van mijn zus. Toen ik een eigen woning vond, regelde ik alles in mijn eentje. Heerlijk, ik voelde me zo vrij. Mijn zus vond het best moeilijk, maar ik wist dat het zou goed komen. Dat is het bijzondere aan ons: er is altijd die onlosmakelijke band. Het kwam helemaal goed. We wonen nog steeds dicht bij elkaar en zien elkaar vaak, maar hebben meer ons eigen leven en spreken apart af met vriendinnen.
 

‘Als ik haar stem hoor, dan denk ik: dat ben ik’

Het mooie is: door de breuk voel ik me nog meer verbonden met mijn tweelingzus. Als ik Anne zie en haar stem hoor, denk ik: dat ben ik. Zij is een stukje van mij. Zonder haar zou ik me hartstikke eenzaam voelen.”
 

De hele portrettenserie staat in Kek Mama 04-2019.

 

 

 

 

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >