Elke week vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging.
Lees verder onder de advertentie
Ik zag het twee jaar geleden totaal niet zitten: een groep hysterisch drukke jongens in het gareel houden in zo’n benauwd zwemparadijs – veel te bang dat er een zou verdrinken. Toch ging ik overstag toen Stef voor de zoveelste keer vroeg of hij zijn kinderfeestje ‘alsjeblieeeeft’ in het plaatselijke zwembad mocht vieren. “Voor één keer dan”, reageerde ik. “Onder voorwaarde je maximaal drie vriendjes uitnodigt. En ze moeten allemaal zwemdiploma B op zak hebben.”
Lees verder onder de advertentie
Uitnodigingen
Ik had het nog niet uitgesproken of de uitnodigingen met het grapje ‘waar we naartoe gaan is een verassing, maar neem wel je zwemspullen mee’ waren al verstuurd. En twee weken later stonden Job en ik met vier uitgelaten kinderen in de kleedruimte van het zwembad.
Het eerste uur verliep soepel: het was rustig en we hadden goed zicht op alle jongens. Maar toen het zwembad na anderhalf uur volstroomde en ik steeds meer moeite kreeg om alle kinderen in de gaten te houden, kreeg ik het benauwd. Onzin, vond Job. “Die kunnen prima zwemmen”, zei hij geïrriteerd. “Laat ze toch lekker.”
Niet veel later werden de ranja en snacks op het versierde tafeltje geserveerd en mochten de kinderen gaan eten. Maar toen ze omgeroepen werden, schoven er slechts drie kinderen aan. Jelle, het vierde vriendje, was nergens te bekennen. Stef zei dat-ie nog niet zo lang geleden aangaf eventjes naar de wc te gaan, maar daarna hadden ze ‘m niet meer gezien…
Meteen haalde ik helse doemscenario’s in m’n hoofd: lag Jelle nu ergens op de bodem van het zwembad en had niemand het opgemerkt? Moest ik zijn ouders gaan inlichten? Ik rende compleet in paniek via de toiletten naar de badmeester, die naar eigen zeggen niets geks had gezien. Na twintig minuten met vijf man sterk tevergeefs te hebben gezocht, begon ik me toch echt zorgen te maken.
Lees verder onder de advertentie
Kleedhokje
Tot ik Stefs stem door de gang hoorde galmen: ‘IK HEB ‘M GEVONDEN!’ Wat bleek? Jelle, hooggevoelig en daardoor snel overprikkeld, was in een kleedhokje gaan zitten en vervolgens op z’n handdoek in slaap gevallen.
Ik kon wel huilen van blijdschap, maar wist één ding zeker: we vieren nooit meer een kinderfeestje in het zwembad.
Lees verder onder de advertentie
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Steeds de Insta van je ex checken helpt niet om over je scheiding heen te komen, dat snapt Renée heus wel. Maar zich verliezen in het partyen op Ibiza lukt haar ook niet. Totdat ze na een toevallige ontmoeting alsnog weet te ontdooien. En hoe.
Je denkt: vakantie in Canada, dat wordt sightseeing, maple syrup proeven en selfies bij de Niagara Falls. Maar voor Saskia (45) liep het nét iets anders. Zij ging op reis met haar man en dochter en kwam terug met… een baby. En nee, dat stond niet in de planning. Sterker nog: ze had geen idee […]
Geke (@gekeborn) is 28 jaar, verloskundige, echoscopist, anticonceptiespecialist, auteur en maakt daarnaast de podcast Zwanger & Zo. Hierin deelt ze verloskundige informatie en positieve bevallingsverhalen om aanstaande ouders te inspireren en ervaringen te delen. In haar column neemt ze ons mee in haar onregelmatige leven als verloskundige.
Het leek een gewone dinsdagavond in huize Jelies. Tot dochter Johni ineens zó verstopt zat, dat haar lichaam een andere uitweg zocht. Spoiler: het ging niet via beneden.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week het dilemma van Anne-Roos (36). Haar peuter is bang voor oma. Anne-Roos wilt haar kind de ruimte geven, maar ziet ook de teleurstelling bij haar schoonmoeder die niets liever wil dan knuffelen en spelen met haar kleinkind.
Buren: je kiest ze niet, maar je leeft er wel elke dag naast. Soms worden ze vrienden voor het leven, soms vooral een bron van ergernis. En soms beiden.