Elke maand vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal de mis ging.
Lees verder onder de advertentie
Cindy (36) is alleenstaande moeder van Domi (9) en Justine (4): “Het is nu al meer dan drie jaar geleden en nog steeds kan ik mezelf wel voor m’n kop slaan als ik eraan terugdenk…
Traphekjes
Woensdagochtend was het, een uurtje of 10. Ik had Domi net naar school gebracht en terwijl ik in de keuken alle vaat van de ochtendspits wegwerkte en Justine op het speelkleed rommelde, piepte de droger. Met baby en al liep ik naar boven: doordat we traphekjes hadden, kon zij vrolijk over de bovenverdieping kruipen en ik in alle rust de was opvouwen.
Kortom, een doodnormale ochtend. Tot ik na nog geen twee minuten een oorverdovende klap hoorde, gevolgd door enkele bonken en luid gehuil. Ik wist meteen: dit is foute boel. En ja hoor, daar lag mijn kleine Justine, schreeuwend onderaan de trap. Het bloed stroomde uit haar mond.
Vanaf dat moment ging alles in een waas aan me voorbij. Ik begon te hyperventileren, tilde Justine op en rende in paniek naar mijn buurvrouw, die wonderbaarlijk genoeg thuis was en samen met mij naar de spoedeisende hulp racete. Pas toen we op de parkeerplaats van het ziekenhuis aankwamen, werd Justine rustiger. Maar het bloeden was nog niet gestopt.
Lees verder onder de advertentie
Mis niks van Kek
Volg ons kanaal en lees als eerste nieuwe verhalen en columns
Wekadvies
Gelukkig stelde de arts ons al na een paar korte checks gerust: dat Justine meteen begon met huilen en niet hoefde over te geven, was een goed teken. En het bloed uit haar mond? Dat kwam van haar twee ondertandjes die ze door de val was kwijtgeraakt. Ik moest haar om de 1 à 2 uur wakker maken ’s nachts en goed in de gaten houden of ze niet suffer werd – that’s it.
Lees verder onder de advertentie
Eenmaal thuis voelde ik me de slechtste moeder ooit, want hoe kon het toch dat ik het traphekje niet goed had dichtgedaan? Maar terwijl ík nog aan het bijkomen was van de akelige ochtend, kroop Justine alweer vrolijk rond.
Niets aan overgehouden
Ook na een nacht om het uur wekken bleek dat ze, behalve het verliezen van haar ondertandjes, niets aan de val had overgehouden. Maar het traphekje in alle haast vergeten? Dat is mij natuurlijk nooit meer overkomen.”
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Het worden bijzondere feestdagen voor Anne-Marie Rozing en vriendin Laura. Ze vieren voor het eerst kerst met hun zoontje Jules in hun midden. En die knusse kerstdagen gaan niet voorbij zonder leuke tradities. Wij spraken Anne-Marie over de kerstplannen met baby Jules.
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.
Geen zin om voor de hele bubs te cateren of te bemiddelen in politieke discussies: er zijn genoeg redenen om kerst een keertje te ontvluchten. Dat lukt de een beter dan de ander, weet Hester Zitvast. Want niet iedereen is bestand tegen smeekbedes van de familie.
December is de maand van lichtjes, gezelligheid en collectieve teleurstelling over het kerstpakket. Tenminste, dat blijkt uit het Instagram-algoritme waarin ik beland ben.