Toen Noortje en haar man de ratrace in Nederland beu waren, vertrokken ze met hun zoontje naar Bali.
Lees verder onder de advertentie
Noortje (36), getrouwd met Michiel (37) en moeder van Jip (3): “Vanochtend lag ik nog even in mijn hangmat te huilen omdat ik mijn ouders miste. Tja, dat hoort erbij. Maar toch kan ik niet anders zeggen dan dat het de beste beslissing ooit was om naar Bali te verkassen met mijn man en mijn zoontje. We wonen hier nu tien maanden en ik ben veel gelukkiger met mijn leven dan ik in Nederland was.
Lees verder onder de advertentie
De afgelopen tien jaar vond ik mijn draai gewoon niet meer. In mijn baan als operatie-assistente kreeg ik de kriebels omdat de hele dag door alles voor me werd gepland. Zelfs mijn koffie- en wc-moment stonden vast. Ik zat vaak jankend in de auto van en naar mijn werk omdat ik me zo belemmerd voelde in mijn vrijheid. Op die manier nog dertig jaar doorwerken leek me een nachtmerrie. Nog even probeerde ik een baan in de sales van medische producten, maar ik merkte al snel dat ik niet gemaakt was voor de verkoop. Alhoewel het bijbehorende salaris van 2500 netto per maand wel lekker was natuurlijk. Maar niet zo zaligmakend dat ik in een baan bleef steken waar ik totaal niet happy van werd.
Verhuizen
Michiel en ik zijn backpackers, we reisden de afgelopen jaren al veel en maakten in 2014 een wereldreis van een halfjaar. Tijdens die trip kwamen we ook voor het eerst op Bali. Het is een heerlijk eiland, waar je alles hebt. Van authentiek Aziatisch tot westers, goddelijk eten, vriendelijke mensen en een fantastisch klimaat met bijbehorende natuur.
Lees verder onder de advertentie
De laatste jaren werd het idee om ergens in het buitenland te gaan wonen steeds concreter, vooral tijdens onze reizen. Als we dan weer thuis kwamen, dachten we dat het niet haalbaar was, dat we het financieel niet konden waarmaken. Maar het begon steeds meer te kriebelen: als we het nu niet doen, komt het er misschien nooit meer van. We wilden geen spijt krijgen van iets wat we niet hadden gedaan.
Toch heeft het nog jaren geduurd voor ons plan vorm kreeg. Vooral als ik dacht aan het afscheid van mijn familie schoot ik al vol. Daar moest ik echt naartoe groeien. Ik kan niet zo goed tegen veranderingen en heb een sterke band met mijn familie. Michiel staat daar anders in, hij is minder emotioneel. Ook heb ik slapeloze nachten gehad van het idee dat Jip zijn opa en oma niet meer zo regelmatig zou zien. En de neefjes en de nichtjes met wie hij was opgegroeid. Maar de droom en de dieperliggende wensen waren sterker en groter. Hier heeft hij ook vriendjes en niets hoeft voor eeuwig te zijn.
Lees verder onder de advertentie
Virtueel
Natuurlijk moest ik ook iets verzinnen waarmee ik een inkomen kon genereren. Toen ik in mijn zoektocht op ‘virtueel assistent’ stuitte, voelde het alsof er engelen begonnen te zingen. In deze baan ben ik assistent voor ondernemers en help ik ze bij het maken en vullen van hun website, het bijhouden van hun social media en het opzetten van online trainingen en podcasts. Maar het allermooiste: ik kan dit werk doen waar en wanneer ik maar wil. Ideaal dus, nu ik aan de andere kant van de wereld woon. We zegden ons huurhuis op. Tien verhuisdozen vol herinneringen stalden we bij mijn ouders. En met slechts drie stapten we op het vliegtuig naar Bali.
Lees verder onder de advertentie
Uit de ratrace gestapt
Financieel is ons leven een ander verhaal geworden. Onze inkomsten zijn vele malen lager dan de 4000 euro die we in Nederland verdienden. We hebben behoorlijk ingeleverd, maar zo voelt het totaal niet. Geld is geen drijfveer voor ons, die ratrace die we hadden willen we nooit meer. En we hebben hier veel minder nodig om van rond te komen.
Lees verder onder de advertentie
Onze vaste lasten in Bali – inclusief scooters en een visum – zijn maandelijks maar 1600 euro. Ik kan dat met mijn bedrijf goed opbrengen. Michiel is – in overleg natuurlijk – huisvader geworden, zodat hij tijd met ons zoontje Jip kan doorbrengen en we geen kinderopvang nodig hebben. Michiel vermaakt zich heel erg goed met zijn moestuin, het maken van meubels en klusjes in en rondom het huis.
Daarnaast ben ik pasgeleden met een tweede bedrijf begonnen als lifestyle designer. Dat doe ik niet om rijk van te worden, maar omdat ik mensen graag wil inspireren om het leven te leiden waar ze van dromen – zoals wij hebben gedaan. Ik wil ze meegeven dat je echt geen rijke ouders of een pot geld nodig hebt om dit te kunnen doen. Juist niet; wij hadden vrijwel niets toen we vertrokken om onze droom waar te maken.
Want als een droom voelt het nog elke dag. Het leven op Bali is zo veel simpeler en eenvoudiger dan in Nederland. Dat wat we zochten hebben we er gevonden. We wonen in een prachtige vrijstaande villa, in een straatje waarin maar drie huizen staan. Ik sta op met de zonsopgang. Verder leven we vooral buiten, zonder al te veel moeten, plannen en afspraken. Het grootste deel van de dag lopen we op blote voeten. We maken ons weinig druk en hebben geen haast meer. Dit hoef je niet per se op Bali te zoeken – dat kan ook in Nederland, maar het klimaat, de relaxte sfeer en de prachtige natuur maken het een en ander wel makkelijker.
Jip vindt het fantastisch dat hij hier elke dag in zee kan zwemmen en zandkastelen kan bouwen. Met Michiel gaat hij ook regelmatig op ‘apentocht’, samen naar de wilde apen kijken als ik aan het werk ben. Hij vindt het allemaal even leuk en mooi. Vrijwel alles waar ik blij van word kost helemaal niets. En verder kun je het zo duur maken als je zelf wilt: je hebt lokale supermarkten waar de prijzen lager liggen dan in de westerse supermarkten. We geven aan boodschappen gemiddeld 160 euro per maand uit. We eten veel groenten en fruit en dat is erg goedkoop. Uit eten gaan kan zowel duur als goedkoop. Je kunt al vanaf vijf euro met z’n drieën buiten de deur eten, bij een hipper tentje ben je ongeveer dertig euro kwijt.
Terug verlangen
Behalve mijn familie mis ik eigenlijk niets uit Nederland écht. Misschien een klein beetje De Efteling, want daar kwam ik altijd graag. Zelfs naar het levendige sociale leven dat we in Nederland hadden verlang ik niet terug. Ik heb genoeg aan ons gezin en soms een kop koffie of een yogales met een Hollandse vriendin hier. Het is allemaal zo veel overzichtelijker.
Het enige waar ik nog even op moet letten zijn mijn werktijden. Door het tijdsverschil met mijn Nederlandse klanten heb ik soms de neiging om op elk moment van de dag voor ze aan de slag te gaan. Ik moet ook denken aan mijn eigen rustmomenten.”
Een pretecho is een bijzonder moment voor aanstaande ouders. Zeker als ze op dat moment ontdekken of ze een jongen of meisje verwachten. Toen Carmen (34) aan haar schoenmoeder vertelde dat ze weer oma zou worden van een kleindochter, had ze deze reactie nooit verwacht.
Op het eerste gezicht vond hij haar wat saai, zij hem ‘zo’n dj’. Toch zijn Dionne Stax en Steven Jansen al vier jaar stapelgek op elkaar. De vonk sloeg over tijdens een fanatiek potje karaoke.
Elsemieke, moeder van twee zoontjes (3 en 1) en redacteur bij Kek Mama, heeft haar roeping in het moederschap gevonden en probeert er als eersteklas chaoot, met ook nog een enorm slaaptekort, wat van te maken.
De opnames van het tweede seizoen van Meer dan Verwacht zitten erop. Toch moeten fans van het NPO-programma nog even geduld hebben tot zij de eerste aflevering kunnen bewonderen. Het seizoen verschijnt namelijk een half jaar later op televisie dan eerst werd gedacht.
Het was zaterdagmiddag en ik zat bij de kapper. Ik had ze gevraagd om alleen de dode puntjes te knippen, en om een of andere reden was nu mijn halve kapsel verdwenen. Blijkbaar had ik dode puntjes van ruim dertig centimeter. Dit gebeurde me nou altijd.
Sint-Maarten staat voor de deur, dus dat betekent lampionnen knutselen. De ene moeder kan niet wachten tot het zover is, de andere koopt er liever een in de winkel. In welk team zit jij? Dit zijn vijf sterrenbeelden die als echte knutselmoeders bekend staan en die fröbelen samen met hun kind de Sint-Maarten lampion natúúrlijk […]