‘Dat lopen komt wel’, dacht Malu lange tijd over haar zoon. Maar toen hij na twintig maanden nog steeds niet los liep, maakte ze toch maar een afspraak met het consultatiebureau.
Hoewel de meeste kinderen pas na anderhalf jaar zelfstandig lopen, lijkt het voor veel mensen automatisme om vanaf de eerste verjaardag aan ouders te vragen ‘of-ie al loopt’. Zonder slechte bedoelingen natuurlijk, maar toegegeven: van maandenlang ‘nee’ zeggen, werd ik op den duur best onzeker. Want Mack loopt wel – aan de tafel, hand of een loopwagentje – maar zodra hij niets heeft om aan vast te houden, laat hij zichzelf negen van de tien keer acuut vallen.
Een paar maanden geleden zagen vriend en ik hier nog geen kwaad in. Mack is van het soort ‘liever lui dan moe’ en met alles rete-voorzichtig. De trap beklimmen? Hem niet gezien. Hij plakt liever in serene rust gekleurde stickertjes tegen onze kasten. Om ze er vervolgens weer geduldig af te pulken.
Lopen komt dus wel, dachten we.
Maar toen hij ondanks het vele stimuleren na twintig maanden nog weinig vooruitgang boekte (en we zagen dat kinderen die een stuk jonger waren dan hij, wél al liepen), gingen we toch maar naar het consultatiebureau voor advies.
En daar zeiden ze wat we eigenlijk al dachten: hij loopt achter in zijn grove motoriek en moest door een fysiotherapeut worden nagekeken.
Lees ook
80% van de ouders ervaart vergelijkingsstrijd met andere moeders over ontwikkeling kind >
Die zag meteen wat er ‘mis’ was: Mack heeft soepele gewrichten – ook wel hypermobiel genoemd. Hierdoor is hij nog wat wiebelig en kost lopen voor hem extra veel kracht. Niets ernstigs, wel vervelend, maar door veel te oefenen loopt ook hij straks zoals ieder ander kind.
We blijven natuurlijk oefenen zoveel als we kunnen, maar wonderbaarlijk genoeg zette Mack zijn eerste losse stapjes nog geen dag na de eerste fysio-afspraak. En hoe wankel ze ook waren, wij zijn nu al apetrots op ‘m.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Soms zit je ergens, in de wachtkamer of in de rij bij de bakker, en denk je: lief kind, wie heeft jou op de ‘luid en los’-stand gezet?
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.
