‘Dat lopen komt wel’, dacht Malu lange tijd over haar zoon. Maar toen hij na twintig maanden nog steeds niet los liep, maakte ze toch maar een afspraak met het consultatiebureau.
Hoewel de meeste kinderen pas na anderhalf jaar zelfstandig lopen, lijkt het voor veel mensen automatisme om vanaf de eerste verjaardag aan ouders te vragen ‘of-ie al loopt’. Zonder slechte bedoelingen natuurlijk, maar toegegeven: van maandenlang ‘nee’ zeggen, werd ik op den duur best onzeker. Want Mack loopt wel – aan de tafel, hand of een loopwagentje – maar zodra hij niets heeft om aan vast te houden, laat hij zichzelf negen van de tien keer acuut vallen.
Een paar maanden geleden zagen vriend en ik hier nog geen kwaad in. Mack is van het soort ‘liever lui dan moe’ en met alles rete-voorzichtig. De trap beklimmen? Hem niet gezien. Hij plakt liever in serene rust gekleurde stickertjes tegen onze kasten. Om ze er vervolgens weer geduldig af te pulken.
Lopen komt dus wel, dachten we.
Maar toen hij ondanks het vele stimuleren na twintig maanden nog weinig vooruitgang boekte (en we zagen dat kinderen die een stuk jonger waren dan hij, wél al liepen), gingen we toch maar naar het consultatiebureau voor advies.
En daar zeiden ze wat we eigenlijk al dachten: hij loopt achter in zijn grove motoriek en moest door een fysiotherapeut worden nagekeken.
Lees ook
80% van de ouders ervaart vergelijkingsstrijd met andere moeders over ontwikkeling kind >
Die zag meteen wat er ‘mis’ was: Mack heeft soepele gewrichten – ook wel hypermobiel genoemd. Hierdoor is hij nog wat wiebelig en kost lopen voor hem extra veel kracht. Niets ernstigs, wel vervelend, maar door veel te oefenen loopt ook hij straks zoals ieder ander kind.
We blijven natuurlijk oefenen zoveel als we kunnen, maar wonderbaarlijk genoeg zette Mack zijn eerste losse stapjes nog geen dag na de eerste fysio-afspraak. En hoe wankel ze ook waren, wij zijn nu al apetrots op ‘m.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Wat als je tegelijkertijd zwanger blijkt te zijn met je schoonzus, maar hun kindje niet levensvatbaar blijkt te zijn? Geluk en verdriet gaan hand in hand, ervaarde Natascha aan den lijve.
Kinderen slepen hun knuffel overal mee naartoe. Ze slapen met hun lievelingsbeer en troosten zich ermee bij verdriet. Maar wist je dat sommige ouders de knuffels van hun kind regelmatig opbergen in de vriezer? De reden is verrassend.
Laten we eerlijk zijn: niet iedereen loopt warm voor kerst. Waar de ene groep helemaal losgaat met kerstbomen, kerstmuziek en uitgebreide diners, zijn er ook sterrenbeelden die Kerstmis het liefst overslaan.
