‘Dat lopen komt wel’, dacht Malu lange tijd over haar zoon. Maar toen hij na twintig maanden nog steeds niet los liep, maakte ze toch maar een afspraak met het consultatiebureau.
Hoewel de meeste kinderen pas na anderhalf jaar zelfstandig lopen, lijkt het voor veel mensen automatisme om vanaf de eerste verjaardag aan ouders te vragen ‘of-ie al loopt’. Zonder slechte bedoelingen natuurlijk, maar toegegeven: van maandenlang ‘nee’ zeggen, werd ik op den duur best onzeker. Want Mack loopt wel – aan de tafel, hand of een loopwagentje – maar zodra hij niets heeft om aan vast te houden, laat hij zichzelf negen van de tien keer acuut vallen.
Een paar maanden geleden zagen vriend en ik hier nog geen kwaad in. Mack is van het soort ‘liever lui dan moe’ en met alles rete-voorzichtig. De trap beklimmen? Hem niet gezien. Hij plakt liever in serene rust gekleurde stickertjes tegen onze kasten. Om ze er vervolgens weer geduldig af te pulken.
Lopen komt dus wel, dachten we.
Maar toen hij ondanks het vele stimuleren na twintig maanden nog weinig vooruitgang boekte (en we zagen dat kinderen die een stuk jonger waren dan hij, wél al liepen), gingen we toch maar naar het consultatiebureau voor advies.
En daar zeiden ze wat we eigenlijk al dachten: hij loopt achter in zijn grove motoriek en moest door een fysiotherapeut worden nagekeken.
Lees ook
80% van de ouders ervaart vergelijkingsstrijd met andere moeders over ontwikkeling kind >
Die zag meteen wat er ‘mis’ was: Mack heeft soepele gewrichten – ook wel hypermobiel genoemd. Hierdoor is hij nog wat wiebelig en kost lopen voor hem extra veel kracht. Niets ernstigs, wel vervelend, maar door veel te oefenen loopt ook hij straks zoals ieder ander kind.
We blijven natuurlijk oefenen zoveel als we kunnen, maar wonderbaarlijk genoeg zette Mack zijn eerste losse stapjes nog geen dag na de eerste fysio-afspraak. En hoe wankel ze ook waren, wij zijn nu al apetrots op ‘m.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Sara (37) was er klaar mee dat de mental load altijd op haar bordje kwam zonder enige waardering en dus besloot ze het een week aan haar man Daan over te laten.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
De nachtmerrie van elke moeder: je raakt je kind kwijt. Het ene moment is ‘ie er nog, je knippert, en poef. Weg. Het overkwam ook Janna. Zij dacht dat haar dochter was ontvoerd.
