Je kunt nog zoveel googelen als je een kind krijgt, de waarheid over het ouderschap leer je pas in de praktijk. Met je lauwe risotto aan de eettafel bijvoorbeeld, of als je verdrinkt in het wasgoed.
Lees verder onder de advertentie
Sharon (35): “Tijd is een groot goed sinds ik moeder ben. Tijd voor mezelf is er nauwelijks meer, ik ben eigenlijk altijd aan het racen. Kinderen naar school brengen, wassen en o ja, ook nog werken tussendoor. Soms wilde ik dat mijn dagen 48 uur hadden. Ik zie boodschappen doen zonder Rosa (1) en Jasmijn (7) als een momentje rust voor mezelf. En sinds ik zelf kinderen heb, weet ik ook wat het beste kraamcadeau is: iets tijdbesparends – een keertje koken of het huis voor iemand schoonmaken bijvoorbeeld.”
Lees verder onder de advertentie
Handig, zo’n slot
Anouk (44): “Sinds ik moeder ben, kan ik geen minuut meer rustig op de wc zitten. Zelfs al zijn mijn kinderen inmiddels wat ouder – mijn vijftal bestaat uit Dexx (17), Lizz en Elina (15), Jochem (12) en Elle (10). Nog steeds staat er regelmatig eentje met een krentenbol in z’n mond bij mij voor de wc-deur om me wat te vragen. Het is maar goed dat er een slot op zit.”
Franke (45): “Ik had nooit kunnen inschatten hoeveel werk het is om het huishouden met mijn kinderen, Puk van 10 en Olle van 8, te combineren met een baan. Vooral die bergen wasgoed. Dat had iemand me vooraf weleens mogen vertellen, dan had ik voor de eerste tien jaar van mijn kinderen gespaard voor een wasseretteservice met bezorging aan huis.”
Lees verder onder de advertentie
Nog best warm
Kaat (40): “Nooit bij stilgestaan voordat Fleur (12) en Pip (11) er waren: de eerste jaren zit warm eten er vaak niet in, omdat je continu bezig bent met je kinderen. Ik begin lauwe risotto steeds meer te waarderen, trouwens.”
Lees verder onder de advertentie
Hier geen slappe hap
Angela (32): “Nee hoor, ik zou nooit zo’n moeder worden die negen van de tien keer ja zegt tegen nog een snoepje/een uurtje extra iPad/een keer in de week pizza, patat of pasta/uitjes naar de meest vreselijke ballenbaktoestanden. Ik zou voet bij stuk houden als ik zelf ooit moeder werd, want die vriendinnen van me die maar alles goed vonden vielen in de categorie slappe hap.
“Iedere studiedag zitten we gewoon in zo’n vreselijk jumpparadijs”
Lees verder onder de advertentie
Maar helaas heb ik minder ruggengraat dan ik dacht. Sinds Pitou (5) en Bobbie (7) er zijn ben ik precies zo geworden. Ik kies de weg van de minste weerstand en maak het mezelf zo makkelijk mogelijk. Thuisbezorgd.nl is mijn meest bezochte site en op iedere studiedag zitten we gewoon in zo’n vreselijk jumpparadijs.”
Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:
*Goedkoper dan in de winkel *Lees elke maand als eerst Kek Mama *Gratis verzonden
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Toen de dochter van Leah vijf werd, wist ze precies wat ze wilde: haar kinderfeestje vieren in een ballenbak. En dat werd een onvergetelijke verjaardag.
Laten we eerlijk zijn: niet iedereen loopt warm voor kerst. Waar de ene groep helemaal losgaat met kerstbomen, kerstmuziek en uitgebreide diners, zijn er ook sterrenbeelden die Kerstmis het liefst overslaan.
Wat als je tegelijkertijd zwanger blijkt te zijn met je schoonzus, maar hun kindje niet levensvatbaar blijkt te zijn? Geluk en verdriet gaan hand in hand, ervaarde Natascha aan den lijve.