Beeld: Getty Images
Een rokende motorkap of een smal bergweggetje langs een afgrond: na deze vakanties check je drie keer of je alles bij hebt en de auto in piekfijne conditie is.
Carla (41), moeder van Torre (11) en Ferro (9):
“Wij trokken afgelopen zomer met ons kleine camperbusje door Frankrijk, Spanje en Portugal. Ergens in Midden-Portugal namen we een verkeerde afslag. Gevolg: we belandden op een bergweggetje, met links de berg en rechts een afgrond. Met samengeknepen billen reden we door tot we in de verte een klein plekje zagen waar we konden keren.
“Bij het keren zag ik de bus bijna in het ravijn verdwijnen, met man en kinderen erin”
Ik rende in de hitte door het mulle zand voor de bus uit, gaf ondertussen mijn man aanwijzingen waar gaten en hobbels zaten die hij moest ontwijken om niet vast te komen zitten. Bij het keren zag ik de bus bijna in het ravijn verdwijnen, met man en kinderen erin. Die kinderen waren overigens muisstil, ze hadden wel door dat het menens was.”
Lees ook – ‘Alles wat mis kon gaan, ging mis op onze vakantie’ >
Sandrijn (34), moeder van Lotte (10), Daan (9), Annemijn (6) en Fiene (1):
“Midden in de nacht vertrokken we naar Zuid-Frankrijk, zodat onze vier kinderen onderweg konden slapen. We waren de hoek nog niet om of we werden aangehouden voor een blaastest. Agent aan het raam, alle kinderen klaarwakker.
“Agent aan het raam, alle kinderen klaarwakker”
Tijdens een tankbeurt net voorbij Parijs hoorden we mensen roepen en zag ik iemand aankomen met een brandblusser. Er kwam rook onder onze motorkap vandaan. In paniek heb ik de kinderen in pyjama uit de auto gevist, de jongste met autostoel en al. De auto werd total loss afgevoerd, op de autobegraafplaats hebben we het hoognodige uit de auto gehaald zodat we met vervangend vervoer verder konden.”
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
De zoon van Annelies is het type kind waarvan je blijft zeggen: ‘het is me er eentje’. Bram vreet van alles uit, maar nooit écht vervelend. En hij ziet er zo schattig uit, met die grote blauwe ogen en die blonde krullen.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.
