Nu iedereen waar het kan vanuit huis werkt, brengen ouders veel meer tijd door met hun kinderen. Volgens blogger en vader Clint Edwards is dit dan ook het moment waarop werkgevers zich moeten realiseren dat vaders net zo'n grote rol spelen in de opvoeding van kinderen als moeders.
Clint en zijn vrouw werken allebei vanuit huis. Het niet meer op- en neer reizen naar werk, scheelt hen beide zeeën van tijd. Hij kan nu een grotere rol in de opvoeding spelen van hun kinderen dan ooit en hoopt dat hij niet de enige vader is die dit zo ervaart. "Laatst stond ik met mijn zoon pannenkoeken te bakken. Ik besefte dat als dit 2019 was, ik om dit tijdstip nog niet eens thuis zou zijn geweest. Zonder mijn 40 minuten durende reistijd kon ik naast mijn zoon in de keuken staan en hem leren koken."
Twee kanten van de medaille
De vader hoopt en vermoedt dat deze verschuiving weleens voor altijd kan zijn. "Werkgevers zien nu uit de eerste hand wat het inhoudt om werk en een gezinsleven te combineren en dat beide ouders de kans moeten krijgen om dat te doen. Managers kunnen niet anders dan inzien dat flexibel werken goed is voor werknemers, maar ook geld bespaart", zegt Ann Francke in The Guardian. "Vaders spelen een essentiële rol wanneer het komt op gelijkheid voor vrouwen. Zonder vooruitgang voor vaders thuis, is er voor moeders geen vooruitgang op het werk. Dat zijn twee kanten van dezelfde medaille."
Lees ook
'Moeders knappen in het gezin nog altijd het vuile werk op' >
Last op haar schouders
Clint herinnert zich hoe vorige werkgevers hem net niet uitlachten als hij zei dat hij vaderschapsverlof wilde opnemen. "Mijn baas riep me naar zijn kantoor en zei dat ik een man ben en daarom niet zoveel tijd nodig heb. Natuurlijk is dit een heftig voorbeeld, maar ik zie een vergelijkbare houding onder supervisors en collega's die sociale schaamte voelen als ik vrij neem om er voor mijn kinderen te zijn. Het frustrerendste vind ik dat zo automatisch het grootste deel van de opvoeding van onze kinderen op de schouders van mijn vrouw valt."
Er is hoop
Uit eerder Brits onderzoek bleek al dat moeders zichzelf het meest opofferen in tijden van corona. "Als een vader die ruziemaakt met zijn werkgever om meer flexibiliteit zodat ik een actievere vader kan zijn, maakt dit me kwaad." Toch is er ook hoop. Als er al een sociale verschuiving gaande is, kan een crisis net dat laatste zetje zijn. Zo gingen vrouwen na de Tweede Wereldoorlog massaal werken. Hetzelfde lijkt nu te gebeuren wat betreft de betrokkenheid van vaders bij de opvoeding van hun kind(eren).
"Ik moet toegeven dat dit jaar heel zwaar was. Maar het was ook het jaar waarin mijn supervisor en mijn collega's een kijkje kregen in mijn leven. Ik heb zoveel Zoom-meetings gedaan met een kind op schoot, een kind dat naast me huiswerk maakte of terwijl ik lunch maakte en pannenkoeken bakte. Thuiswerken liet bedrijven letterlijk zien dat vaders ook een verantwoordelijkheid hebben. Ik heb goede hoop dat dit een wake-up call is voor alle werkgevers en vaders."
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
