Lisanne: ‘Wat begon als een leuk cadeau, werd een groot probleem in ons gezin’

Laurien Bleeker

18 juli, 2025 - 20:00

Leestijd: 4 minuten

Lisanne* (43) is getrouwd met Jorik (42), samen hebben ze Daan en Jesse (13): “Voor de verjaardag van onze tweeling, besloten mijn man en ik onze kinderen een spelcomputer cadeau te geven. Ik weet daar verder niet zo veel vanaf, dus vroeg mijn man om uit te zoeken wat leuk is en waar ze echt veel plezier van gaan hebben. Hij gamede als kind ook graag, dus hij vond het zelf ook helemaal leuk om daar weer eens in te duiken.

Spelcomputer

Hij liet me een paar opties zien en ik schrok vooral van de prijzen. Had ik me daar toch even in vergist. Maar goed, ze zijn maar een keer per jaar jarig en meer dan dit kregen ze niet. De spelcomputer kregen ze samen, met extra controllers en twee spellen waarvan we dachten dat ze die tof zouden vinden.

Zo gezegd, zo gedaan. We pakten alles leuk in en zo hadden we op hun verjaardag twee heel blije kinderen in huis. Ik merkte toen wel al dat mijn man ook heel erg enthousiast was over het gegeven cadeau, dat vond ik toen nog aandoenlijk. Little did I know. De weken daarna waren de jongens niet van de spelcomputer af te slaan. Daarom maakten we een aantal afspraken met elkaar, om de schermtijd iets te beperken.

Een nieuw spel: 18+

Mijn man speelde ook regelmatig mee met de jongens. Op een dag kwam hij thuis met een nieuw spel. Ik zag het doosje liggen en meteen viel de leeftijd me op: 18+. Bleek het een spel voor zichzelf te zijn. Die avond speelde hij de hele avond. Ik keek ernaar en ben maar in bed gaan lezen, want al dat schieten en geweld… niets voor mij. Ik heb hem wel gevraagd om het spel weer op te ruimen voordat de jongens het te pakken zouden krijgen.

Lees ook

Persoonlijk

‘Ik ben reuze ongevoelig voor verslavingen. Maar ja, dat verdomde Facebook’

Mijn zoons hebben dat spel gelukkig nooit gezien, maar mijn man… Die leek wel verslaafd te raken aan gamen. Ik weet nog een dag dat hij vrij was en ik thuis werkte. Ik heb hem niet van de bank af zien komen. En toen de jongens uit school kwamen, mochten zij niet eens op hun spelcomputer, omdat hij zo nodig zijn game af moest maken. Pardon? Ik stond met open mond in de deuropening. Meende hij dat nou serieus?

Verslaafd

Dit ging nog weken zo door. Er waren ook avonden dat hij pas na middernacht in bed kwam liggen. We praatten niet meer met elkaar en ik mist hem, het werd echt problematisch. Ook kwamen mijn zoons bij me klagen dat ze het niet eerlijk vonden dat zij niet zo vaak op de spelcomputer mochten, maar papa wel. Inderdaad niet echt het goede voorbeeld zo…

Daarna heb ik hem geconfronteerd met zijn gedrag. Hij gaf me helemaal gelijk en schaamde zich, want hij had zelf ook door dat het gamen een probleem werd. Zelfs zijn leidinggevende had hem gevraagd of alles thuis wel goed ging, omdat hij zo afwezig was…

Obsessief gamen

We konden de spelcomputer niet het huis uit doen, want die was van onze zoons, maar het spel waaraan mijn man verslaafd was geraakt ging wel de deur uit. Het had daarna nog wat tijd nodig, maar nu is hij weer de man en vader die we kennen. Obsessief gamen doet ‘ie gelukkig niet meer, hij speelt nog wel af en toe een spelletje mee met zijn zoons, maar alleen volgens de gemaakte afspraken.”

De man van Carmen denkt dat ze de kinderbijslag voor kleding voor de kinderen gebruikt, maar niets is minder waar. Lees haar verhaal hier.

*In verband met privacy zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bij de redactie bekend.

Ook je verhaal (anoniem) doen? Stuur een mailtje naar redactie@kekmama.nl.

Abonneer met cadeau of korting

Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!

Ga voor me-time