Roos Schlikker (42) is journalist, columnist en moeder van zoons Miró (8) en Róman (6). In Kek Mama schrijft ze over haar gezinsleven.
Vroeger, in vrijgezelle tijden, wilde ik niets liever dan een mysterieuze schone zijn. Zo’n vrouw over wie mannen zeggen: “Ze kijkt zo geheimzinnig. Ze is misschien wat stil, maar daar zit een peilloze diepte achter, dat zie je.” Ik vermoed vaak dat er achter stille Willies in plaats van een peilloze diepte gewoon helemaal niks zit, maar dat is de kift natuurlijk. Want ik ben een hoop, maar zeker niet mysterieus.
En dat terwijl ik stiekem wel van stiekem hou. Die ene kus die nooit uitgewisseld had mogen worden, was dat niet de lekkerste ooit? Dat potje zwart-wit dat ik in mijn laatje op de lagere school had gesmokkeld en waarin ik stilletjes tijdens taal af en toe mijn vinger durfde te steken. Zalig.
Doen alsof je altijd naar Radio 1 luistert in de auto maar zodra je het land doorscheurt keihard meeblèren met 100% NL (‘Ik heb de heeeeeele nacht, liggen dromen, van je stem van je mond van je lijf van je kont en de dekens o-hop de gro-hond.’). Bijna orgastisch.
Maar omdat ik zo flapuiterig ben, kan ik het zelden voor me houden. Ik lul te veel over de man die ik clandestien zoende, dat zwart-witpotje viel altijd om, een poederlawine tussen al mijn schriftjes achterlatend en het feit dat ik de halve dag Woltertje Kroes neurie zal ook wel wat verraden.
Afgelopen week had Miró een vriendje te spelen. Ze zouden naar het voetbalveldje gaan. Terwijl ze in de gang hun jassen aantrokken, hoorde ik ze fluisteren. “Ik heb geld. Ja, nog van mijn verjaardag.” “Oooooh! Zullen we? Naar de Appie?” “Ssssssssst! Ja, ja, doen we. En dan kopen we chocola!” “Of chips!” “Of allebei!” “Ja! Allebei!” “SSSSSSSSSST!”
Ik stond stiekem te grijnzen op de overloop. Wat heerlijk, van die plannen smedende jongetjes. Chocola of chips is natuurlijk het allerlekkerst als je als achtjarige naar de supermarkt sluipt om het in te slaan van je eigen verjaardagsgeld. Dikke kans dat ze er van de zenuwen amper van zouden eten. Maar het plannen. Het complotje. Het samenzweren. Ik begreep zo goed hoe leuk het was.
En toch kon ik het niet laten. Ik sloop naar beneden en dook plotseling achter ze op waarbij ik keihard fluisterde: “Jullie mogen best wat lekkers halen hoor!” Weg geheim. Shit. Ik zal nooit een mysterieuze schone zijn.
Deze column staat in Kek Mama 02-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Jij weet wanneer de opvang sluit, waar het gymshirt ligt en wat er wel in de broodtrommel mag. En je partner? Die staat er verdwaasd en geeft aan dat jij het toch allemaal beter weet, dus het aan jou overlaat. Het klinkt onschuldig, maar het heet weaponised incompetence en het zorgt ervoor dat jij structureel […]
De familie Wildeman, bekend van Een huis vol, heeft opnieuw een emotionele update gedeeld op Instagram.
Opvoeden: het is soms een feest, soms een fulltime les in geduld. Natuurlijk wil je dat je kind opgroeit tot een warm, zelfverzekerd mens, én dat jullie band sterk blijft. Maar met alle adviezen, podcasts en TikTok-opvoedgoeroes zie je soms door de bomen het bos niet meer.
Dat kinderen veel fantasie hebben is een feit, maar toen de kinderen van de 39-jarige Dani een mysterieuze man in hun kamer zagen, wist ze: er spookt meer tussen hemel en aarde.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
