
Elise: ‘We zwaaiden blij naar papa in de zee, niet wetende wat zich echt afspeelde’
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
Op momenten dat blogger Wendy Wisner even niet weet wat ze met haar kinderen aan moet, denkt ze aan haar moeder. ‘Zij is mijn rolmodel – dankzij haar ga ik door.’
Wendy groeide op bij haar moeder, omdat haar ouders waren gescheiden. ‘Zij werkte fulltime als docent, dus werd er van mij en mijn zus verwacht dat we meehielpen in het huishouden. Ik was negen toen ik mijn eigen kleren waste en na het eten de afwas deed’, legt ze uit.
Pas sinds Wendy zelf kinderen heeft, begrijpt ze hoe moeilijk het voor haar moeder is geweest. ‘Zelfs met een fantastische man naast me, lukt het niet altijd om alle ballen in de lucht te houden. Ik heb geen idee hoe mijn moeder de boel draaiende hield en ons ondertussen genoeg steun en liefde gaf. Maar ze deed het.’
Lees ook:
‘Ik heb het nog geen dag zwaar gevonden als alleenstaande moeder’ >
‘Mijn moeder wenste vaak dat we meer geld hadden, meer tijd en meer hulp’, herinnert Wendy zich. ‘En soms was het best chaotisch in huis, maar mijn moeder was mijn rots in de branding. Ze was – en is nog steeds – mijn rolmodel.’
Toen Wendy tijdens de crisis bijvoorbeeld werkloos werd en naar de voedselbank moest, dacht ze aan haar moeder. En ook op alle andere moeilijke momenten. ‘Zij houdt me sterk. Ik ga niet bij de pakken neerzitten, maar ga dóór. Want zo heeft mijn moeder mij opgevoed.’
Meer persoonlijke verhalen lezen? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >