‘Moet ik mijn zonen verbieden oorlogje te spelen?’

Annemoon (37) is getrouwd met René (40) en moeder van Jiska (10), Jens (9) en David (7).

“‘Ja, oorlóóóg!’, schalt hier bijna dagelijks door huis wanneer mijn jongens uit school komen. Zo gaat het zeker al een jaar, en voor mij hoorde het gewoon bij jongens. De oorlogjes van Jens en David zijn eigenlijk meer tikkertje, en ander wapentuig dan een tak van straat of – nogal geestig – een pollepel en vergiet als helm gebruiken ze er niet voor. Hun foampijltjespistolen liggen onaangeroerd in de kast sinds Jens er een kras op zijn hoornvlies door opliep, en het hele huis ze gevaarlijke ondingen vindt. Voor wat de jongens kunnen aanrichten met een stok, houd ik me maar wijselijk van de domme.

Lees ook: Moet je met een kind over oorlog praten? Dít vinden jullie >

Oorlogje spelen

Mijn man René en ik zijn al lang blij dat we kinderen hebben die veel actief bezig zijn, en hun rollenspellen voorlopig nog prefereren boven de iPad en Playstation. Maar sinds de oorlog in Oekraïne klinkt hun kinderspel opeens toch stukken minder onschuldig.

Ik heb het ze wel uitgelegd, in kindertaal, wat gaande is in de wereld. En dat er mensen naar ons land vluchten die echte oorlog meemaken. Dat ze misschien beter een ander spelletje kunnen verzinnen. Dan knikken ze gedwee, maar een halfuur later gilt de één alweer op duizend decibel dat-ie de ander ‘hartstikke doodschiet’.

Zolang ze geen echt veldslagen nabootsen is het iets wat volgens mijn man niet valt af te leren. Maar onze dochter, veel gevoeliger dan haar broertjes en beter op de hoogte van het wereldnieuws, wordt er wel verdrietig van. Bij haar in de klas zit een meisje met familie in Oekraïne. Straks komt zíj haar broertjes tegen. Hoe ga ik hier nu wijs mee om? Moet ik mijn zonen verbieden oorlogje te spelen?”

Meer afleveringen van het dilemma? Elke dinsdag komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.