Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke week vertelt een lezeres over haar dilemma.
Pam (35) is getrouwd met Ramon (39) en moeder van Yfke (6) en Stijn (4).
“‘Woehoe, pap, van wie krijg jij hartjes op je telefoon?’ Yfke riep het in al haar onschuld, maar mijn hart sloeg een slag over.
Het was zaterdagochtend, en Ramon zat al weken continu op zijn telefoon. Het scherm van mij weg gedraaid, en nooit onbeheerd binnen mijn bereik. Toen Stijn een paar dagen eerder tijdens een etentje een spelletje wilde doen op de telefoon van zijn vader, bleek ook opeens zijn toegangscode gewijzigd.
‘Ja, Ramon’, meesmuilde ik, ‘van wie krijg jij hartjes?’ Van jaloezie is nooit sprake geweest, in de negen jaar dat we samen zijn. En hoewel er een kern van ernst in mijn sneer lag, was hij vooral grappig bedoeld. Maar Ramon stoof op van tafel, smeet de deur van zijn kantoor achter zich dicht, en kwam niet meer naar buiten. Toen ik een uur later met een goedmaakkoffie zijn deur opende, klikte hij snel zijn mail dicht. Sindsdien is de sfeer gespannen tussen ons.
Lees ook:
‘Mijn man heeft al kinderen en wil geen baby meer en ik wel, wat nu?’ >
Ramon en ik hebben een gelukkig gezinsleven. De kinderen doen het goed, wij hebben het fijn samen. Ik heb nooit reden gehad om te denken dat hij het buiten de deur zoekt, en ik heb op mijn beurt geen interesse in andere mannen. Toch begon ik dingen op te tellen na dat hartje in zijn Whatsapp. Hij is al een tijdje wat kribbiger dan anders. Vaker laat thuis na zijn werk. We vrijen nauwelijks en bovenal: ik krijg zijn gespannen gedrag rond zijn telefoon en mail niet uit mijn hoofd.
Dus besloot ik het hem recht op de man af te vragen: ‘Ben je verliefd op een ander? Heb je een verhouding?’ Of ik gek was geworden, riep Ramon. Dat zijn telefoon en laptop wachtwoorden hebben – iets wat tot voor kort ondenkbaar was in onze relatie omdat we nu eenmaal geen geheimen hadden voor elkaar – vond hij goed om te voorkomen dat de kinderen er ongeoorloofd gebruik van maken. Maar toen ik vroeg waarom hij die wachtwoorden dan niet gewoon aan mij vertelde, riep hij dat ik hem niet zo moet controleren.
Dit is niet hoe we normaal gesproken met elkaar omgaan. Ik ben bang dat mijn vermoedens niet voor niets zijn. Of misschien is er wel iets anders aan de hand, maar als ik daarnaar vraag, ontkent hij steevast. Ondertussen voel ik hem steeds meer van me weg glijden. Moet ik nu maar zelf op onderzoek uitgaan?”
Meer dilemma’s? Volg ons op Facebook.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
