Een moeder vertelt over het hilarische moment in het moederschap waarop ze even he-le-maal de mist in ging.
Lees verder onder de advertentie
Martine (37), getrouwd met Derek (40), moeder van Lewis (10) en Jill (8).
“Mijn van oorsprong Engelse man is dol op de Hollandse pot. Om hem te verrassen maakte ik laatst voor het eerst ouderwetse stoofpeertjes, naar grootmoeders recept. Een enorm succes. Niet alleen bij hem, ook onze twee kinderen smulden. Ze schepten steeds weer op. Normaal zijn het niet zulke fruiteters, dus ik was helemaal vergenoegd met mijn feestmaal en mezelf. Maar die trots veranderde snel toen onze kinderen zich wel heel gek gingen gedragen. Lewis werd megadruk, Jill extreem lacherig. En het leek zelfs alsof ze met dubbele tong praatten.
Net op het moment dat Derek gekscherend vroeg of ik soms lachgas in het eten had gestopt, schoot het door me heen: de peren. Er zat minstens een halve liter ruby port en 700 milliliter rode wijn in. Toen ik bezig was met de bereiding twijfelde ik nog of dat geen kwaad kon, maar ik maakte mezelf wijs dat tijdens het kookproces alle alcohol zou verdampen. De wijn zou alleen de kleur en zoete smaak achterlaten, had ik ooit gelezen.
Lees verder onder de advertentie
Nou, dus niet. Er schijnt minstens tien procent alcohol achter te blijven, zo weet ik nu. Met het schaamrood op mijn kaken heb ik onze – inmiddels flink aangeschoten – kinderen meteen twee glazen water laten drinken en droge biscuitjes gegeven. Vlak daarna heb ik ze in bed gestopt. Ze sliepen heerlijk. Dat wel. Gelukkig hebben ze er niets aan overgehouden, maar voortaan denk ik wel drie keer na voordat ik met alcohol kook. Zelfs het scheutje witte wijn dat ik vroeger altijd zorgeloos in de vissaus schonk, laat ik nu achterwege.”
Dit artikel stond eerder in Kek Mama.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Iedereen weet: stilte bij kleine kinderen is altijd een slecht teken. Ze doen geheid iets wat niet mag. En dan zijn er nog gradaties in ‘wat niet mag’. Shannon viel stijl achterover door deze actie van haar peuter Ted.
Er zijn van die momenten waarop je denkt: ‘Ik kan dit niet alleen’. De was wacht, het eten moet nog op tafel en je peuter huilt alsof de wereld vergaat. Gelukkig hebben we Kim Feenstra.
Je zwangerschap mogen aankondigen is voor velen een leuk en memorabel moment. Voor Inge is het ook zeker memorabel, maar niet op de positieve manier die ze gehoopt had. Het moment dat ze de echo liet zien, staat in haar geheugen gegrift.