Beeld: Getty Images
De vierjarige dochter van blogger Amanda Wilson woont om het weekend bij haar vader. Het co-ouderschap valt Amanda zwaar. Aan haar dochter schrijft ze er een emotionele brief over.
‘Om het weekend pak ik je tas in en zorg ik dat je alles hebt wat je nodig hebt, want het breekt mijn hart dat ik er niet ben om je te helpen als je iets nodig hebt’, schrijft Amanda.
‘Ik houd je zo lang vast als je me toestaat en verberg mijn tranen, om je daarna naar de auto van je vader te zien lopen. En dan weersta ik de drang om je terug naar binnen te trekken.’
‘Ik zie hoe je broer zich op de grond laat vallen zodra hij zich realiseert dat je net bent vertrokken. Hij zal het hele weekend vragen waar je bent, maar ik heb niet het lef om het hem te vertellen.’
Lees ook:
‘We zijn nog samen, maar hebben een co-ouderschap over onze dochter’ >
‘Steeds als je weggaat, hoop ik dat je gelukkig, gezond en veilig bent’, vervolgt Amanda. ‘En dat je weet hoeveel je wordt gemist en geliefd. Ik vraag me constant af wat je aan het doen bent. Kijk je tv, speel je buiten? Ben je verdrietig? Ondertussen maak ik je kamer schoon en perfect voor als je weer thuiskomt. Want het helpt me om tussen je spullen te zijn.’
‘Op maandagmiddag, na het weekend, race ik naar school om je op te halen. Dan trek ik je dicht tegen me aan en houd je stevig vast. En dat doe ik tot je weer weggaat. De meeste mensen zeggen dat ik eraan moet wennen, het co-ouderschap. Maar de twee weken met jou vliegen voorbij en ik ben bang voor het liefdesverdriet dat steeds weer komen gaat.’
Bron: Scary Mommy
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
