De Amerikaanse moeder Jenna is het spuugzat dat mensen ongevraagd aan haar kind zitten, en daar heeft ze een goede reden voor. In een post legt ze treffend uit waarom onbekenden hun handen thuis moeten houden – ondanks hun goede bedoelingen.
Lees verder onder de advertentie
Scary Mommy-blogger Jenna FitzGerald schrijft hoe ze met haar zoontje – die een nierziekte heeft – bij de Eerste Hulp zit: ‘Terwijl zijn koorst extreem hoog is, ga ik in gedachte elk scenario langs waarbij hij de ziektebacillen mogelijk heeft opgepikt. Ik sms onze vrienden, zijn oppas, zijn logopedist. Ik bid en smeek tot God dat we goede verpleegkundigen treffen en dat de chirurg mijn vragen kan beantwoorden. Maar dan herinner ik me jou, de oudere man/vrouw in de kerk/hobbyclub/buurt. Je hebt mijn kind zomaar aangeraakt.’
Lees verder onder de advertentie
Nooit gepraat
Ze gaat verder: ‘Jij wist niet dat mijn kind net z’n tiende nieroperatie in twee jaar tijd heeft gehad en dat hij een ernstige chronische nierziekte heeft. Hoe kan je dat ook weten? Je hebt nooit met me gepraat. Toch vroeg je mijn kind om een knuffel/gaf je hem iets willekeurigs uit je handtas/kneep je hem in zijn wangen. O, ik herinner me jou. Je bespotte mij toen ik mijn kind wegtrok en ‘nee, dank je’ zei. Je rolde met je ogen en zuchtte.’
Jenna neemt het zichzelf kwalijk als haar kind ziek wordt: ‘Ik haat mezelf dat ik (wederom) mijn kind niet kon beschermen.’ En ze legt nogmaals uit: ‘Mijn kinderen worden getraind in ‘nee, dank je wel’ zeggen, of een ‘boks’ geven in plaats van een knuffel. Als je ons kent, kan dit beledigend zijn. Als je ons niet kent, kan het ook beledigend zijn. Maar weet je, dit gaat niet om jou. Dus dude, raak mijn kind niet aan.’
Schaatskoningin Irene Schouten (32) zat eind vorig jaar nog op een roze wolk: ze werd voor het eerst moeder van haar zoontje Dirk. Samen met haar man Dirk-Jan genoot ze volop van het nieuwe gezinslevens. Maar die roze wolk sloeg al snel om in zorgen toen bleek dat Dirk kampte met gezondheidsproblemen.
Als je kind een hobby heeft die niet de hele dag gamen inhoudt, ben je waarschijnlijk allang blij. Als je zoon van twaalf dol is op fossielen en edelstenen, weet je in ieder geval ook waar je hem blij mee kunt maken.
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]