Persoonlijk

Moeder krijgt commentaar omdat ze fulltime werkt en schrijft van zich af

14:44 | 13.7.2017
moeder-commentaar-fulltime

Jenni Friske is moeder van een tweeling en een paar weken geleden bevallen van haar derde kind. Ze kan niet wachten om weer fulltime aan het werk te gaan, maar wil hierover nog wel wat kwijt op Facebook.

'Aan alle andere moeders: oordeel hier niet over', schrijft ze. 

 

Genoeg liefde

Jenni wordt gek van al die veroordelende mensen die het beter denken te weten. 'Mijn man is een fulltime huisvader en ik ga weer vijf dagen per week werken. En geloof het of niet, maar onze meiden krijgen genoeg liefde en aandacht', schrijft ze. 'Dus voor wie zich afvraagt hoe ik in 'hemelsnaam' zo lang weg kan blijven, ik zal het je vertellen: ik laat mijn meisjes achter bij hun zorgzame vader. En zijn ze niet bij hem, dan zijn ze wel bij andere familieleden. In betere handen kunnen ze niet zijn.'

 

Lees ook
Ouders die allebei parttime werken, houden meer geld over >

 

#StopTheMomShaming

Ze is niet jaloers op fulltime huismoeders: 'Het is de moeilijkste baan ter wereld en ik zou het niet kunnen. Maar denk niet dat ik hierdoor niet van mijn kinderen hou. Ik hou zo veel van ze, dat ik mijn eigen tekortkomingen erken. Dit is wat voor ons werkt, en ondanks dat niet iedereen het eens is met onze keuzes: het is ons leven. Dus doe ons alsjeblieft een plezier en hou dat commentaar voor je. #StopTheMomShaming'

Ook interessant

MEEST BEKEKEN

Persoonlijk

'Waarom moeders altijd zo snel boos zijn'

5:14 | 23.10.2018
moeders-altijd-boos

Er zijn van die dagen dat je kind maar één sok hoeft te laten slingeren voordat de stoom uit je oren vliegt. En zo vreemd is dat helemaal niet: blogger Karen Jonson legt op Scary Mommy uit waarom.

‘Boosheid komt altijd voort uit een andere emotie’, schrijft ze.

 

Onderzoek

Karen vervolgt: ‘In dit onderzoek wordt uitgelegd dat boos worden vaak een onderliggende oorzaak heeft: je voelt je onbegrepen, onbelangrijk, onzichtbaar of machteloos tegenover anderen. En vervolgens moeten de mensen van wie je houdt het ontgelden.’ Volgens de blogger is praten de beste manier om hier als moeder mee om te gaan. ‘Vertel waar je behoefte aan hebt, zodat je niet hoeft te exploderen om één klein ding.’

 

Lees ook
'Ik vertel mijn kind liever wat er in míj omgaat dan boos te worden' >

 

'Rondje lopen'

Of, schrijft Karen verder, ‘Loop een rondje buiten, haal een frisse neus en bedenk wat het probleem is: ben je oververmoeid? Heb je te veel aan je hoofd? Houden je kinderen zich niet aan hun afspraken? Zet voor jezelf op een rij wat jou boos heeft gemaakt en kijk wat je hiertegen kunt doen. Niemand verdient het om te leven in een huis vol boosheid - je gezin niet en jij niet. Máár: accepteer ook dat je af en toe je dag niet hebt.’

 

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Ook interessant
Persoonlijk

'Dit is waarom onze kinderen een kamer delen'

13:16 | 22.10.2018
kinderen kamer delen
Beeld: Unsplash

Als kind wil je het liefst een kamer voor jezelf, maar in huis is daar niet altijd ruimte voor. Bij moeder en blogger Christine Organ is die ruimte er wel, maar ze laat haar kinderen toch samen slapen. En daar heeft ze zo haar redenen voor.

'Zo leren ze dat groter niet altijd beter is', schrijft ze op Scary Mommy.

 

Schone sokken

Vroeger wist Christine het zeker: als ik later kinderen heb, zorg ik ervoor dat ze een eigen slaapkamer krijgen. ‘Zelf deelde ik als kind een kamer met mijn jongere zus’, legt ze uit. ‘Dat kon niet anders, gezien de ruimte, maar soms had ik echt behoefte aan mijn eigen plek. Mijn zusje en ik zetten kasten in het midden van de kamer om een ‘eigen’ kamer te creëren, maar dat duurde maar een paar dagen. Tot één van ons geen schone sokken meer had en naar ‘de andere kant’ moest om een nieuw paar te lenen. Lastig, want ik wilde ruimte en onafhankelijkheid.’

 

Lees ook:
Kamertje kijken: 'Als het maar schattig is' >

 

Blijvende herinneringen

Toch hebben haar twee kinderen tegenwoordig niet een eigen kamer – ook al is daar in huis wel plek voor. ‘We laten onze kinderen bewust samen slapen, want daar hebben we een aantal heel goede redenen voor’, vervolgt Christine. ‘Ten eerste leren ze zo om ruimte te delen, wat later alleen maar goed van pas komt – of het nou om een huisgenoot, partner of collega gaat. Daarnaast zullen ze blijvende herinneringen hebben: hun moeder die boos de trap op komt dat ze moeten gaan slapen, maar hopelijk óók dat ze samen mooie gesprekken hebben gehad ’s avonds laat.’

Christine denkt ook dat het delen van een kamer haar kinderen dichter bij elkaar brengt. ‘Onze kinderen schelen 3,5 jaar en delen verder niet heel veel. Maar als het licht uitgaat, hoor ik ze giechelen en grapjes maken of fluisteren over wat er op school is gebeurd. En de laatste levensles? Ze leren dat groter niet altijd beter is. Spullen – huizen, slaapkamers, bezittingen – zijn niet zo belangrijk als relaties.’

 

 

 

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >

Ook interessant