De buurtkinderen komen dagelijks bij James Grady en z’n gezin over de vloer. Dankzij zijn oppas hoeven zijn buren geen kinderopvang te regelen – maar op waardering hoeft hij niet te rekenen.
Net als heel veel ouders, werkt James door de coronamaatregelen al maanden thuis. Hij zit in de kelder, zijn oppas houdt boven een oogje in het zeil op de kinderen. ‘En dat zijn niet alleen mijn twee kinderen, maar ook vaak de buurtkinderen’, vertelt hij. ‘Zij lopen in en uit.’
James vindt het prima dat de kinderen met elkaar spelen en is blij dat ze het allemaal goed met elkaar kunnen vinden. ‘Maar ik heb mijn oppas wel geraagd of ze het oké vindt dat er zoveel extra kinderen waren. Gelukkig deed ze er niet moeilijk over en betrok zij de buurtkinderen bij elke activiteit die ze voor mijn kroost verzon. En als er gekibbeld werd, kwam zij tussenbeide.’
Lees ook:
Man schrijft brief aan zijn buren over hun luidruchtige baby >
Gratis snacks
Niets aan de hand dus, zou je denken. Maar het zit James toch niet lekker dat de buurtkinderen de deur bij hem plat lopen. ‘Ik heb niets tegen de kinderen zelf, maar wel tegen hun ouders’, zegt hij. ‘Zij tonen totaal geen waardering voor de gratis kinderopvang die dankzij mij hebben. En voor de snacks en maaltijden die hun kinderen uit mijn voorraadkast krijgen.’
Hij weet zeker dat zijn buren zo nu en dan uit hun raam kijken, om te zien hoe het er in de tuin aan toe gaat. ‘Dan kunnen ze mij op z’n minst bedanken of checken of hun gebrek aan betrokkenheid geen last is voor mijn oppas of mijn voedselvoorziening.’ De kinderen zelf neemt hij echter niets kwalijk. ‘Maar ik hoop wel dat zij later, in tegenstelling tot hun ouders, betere manieren zullen hebben.’
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of neem een abonnement >
