Julia: ‘Ik deed de slaapkamerdeur van mijn zoon open en kreeg een halve rolberoerte’

Zoon geschrokken Beeld: Getty
Heather Serry
Heather Serry
Leestijd: 2 minuten

Je denkt altijd dat je als moeder na een tijd immuun wordt voor viezigheid. Je hebt tenslotte al genoeg poepluiers verschoond om een kleine vuilnisbelt mee te vullen. Maar er zijn van die momenten dat zelfs je doorgewinterde maag keihard protesteert. Julia weet er dankzij haar zoon alles van.

Lees verder onder de advertentie

Julia: “Mijn zoontje had net lekker zijn middagslaapje gedaan en ik hoorde hem kletsen en rommelen in zijn bedje. Ik deed de slaapkamerdeur open en kreeg een halve rolberoerte. Daarna ging ik over mijn nek.

Abstracte kunstinstallatie

Wat ik zag, tartte echt elke beschrijving. Meneer had dus besloten dat een luier niet meer bij zijn levensstijl paste. Poepen? Geen probleem. Luier uit? Ook geen probleem. En dat vervolgens combineren tot een soort abstracte kunstinstallatie door de hele kamer? Nou, daar blonk hij in uit.

Hij had zijn poepluier uitgetrokken en alles onder gesmeerd. Het bed: walgelijk. Het matras: bruine vegen. Zijn knuffels: compleet verknald. En hijzelf: trotse kunstenaar, vrolijk glimlachend, onder de smurrie alsof hij net een spa-behandeling achter de rug had. De kers op de taart: de luier, halfvol, had hij nog even door de kamer geslingerd. Alsof hij de winnende worp bij een potje jeu-de-boules had gedaan.

Lees verder onder de advertentie

Wegtrekkend zuurstofgehalte

De geur was niet te harden. Het zat echt overal. Ik stond daar, in shock, terwijl hij me met stralende oogjes aankeek en ‘Mama!’ riep. En ik dacht maar één ding: niemand waarschuwt je hiervoor als je kinderen krijgt.

Toen kwam de realiteit: ik moest dit schoonmaken. Terwijl mijn peuter vrolijk door bleef kletsen, stond ik met wegtrekkend zuurstofgehalte lakens in vuilniszakken te proppen en mezelf af te vragen of ik mijn hele inboedel niet beter op Marktplaats kon zetten.

Flinke dosis zelfmedelijden

Na drie wasjes, een emmer sop en een flinke dosis zelfmedelijden was de kamer eindelijk weer enigszins leefbaar. Mijn zoon lag inmiddels fris gedoucht en tevreden te spelen, alsof er niets was gebeurd. En ik zat uitgeput op de bank met een glas wijn. Kinderen, leuk he?”

Cara heeft ook een poep-verhaal, maar niet met poep van haar kind. Ze biecht op: ‘In het holst van de nacht smeerde ik hun huis vol met hondenpoep.’ Je leest het hier.

Lees verder onder de advertentie

Meest bekeken