Lenny (39): ‘Ik snap niet dat ouders hun kinderen nog suiker geven, het is vergif’

“Gisteren weer, op een verjaardag. ‘Nou, van één stukje taart gaat ze heus niet dood, hoor’, zei de moeder van de jarige en hup, daar werd een enorm stuk chocoladetaart op het bordje van mijn dochter geladen. Terwijl ik voor haar gewoon suikervrije appeltaart had meegenomen, want ik snap ook wel dat een kind niet blij wordt van een kiwi of een tomaat op een verjaardagsfeestje. Maar toen ik mijn eigen taart wilde pakken, had die andere moeder mijn kind al chocola gegeven. ‘Je moet ze ook wat gunnen’, zei ze er nog bij, met een blik naar mij alsof ik een feeks ben die haar kind spartaans opvoedt en niks gunt.

Lees ook –
‘Als mijn kind zonder begeleiding zakgeld uitgeeft, gaat het op aan snoep en prulletjes’ >

Bewuste voeding

Ik ben helemaal geen feeks en mijn opvoeding is niet spartaans, maar ik ben wel heel bewust bezig met wat ik mijn kind wel en niet te eten geef. Ik verdiep me in voeding en als je dat doet, kun je bijna niet anders dan suiker van het menu schrappen. Los van het dikmakende aspect of dat het slecht is voor de tanden, zijn er zoveel ziektes en kwalen die worden toegeschreven aan het eten van suiker. Bovendien is het verslavend en ik wil mijn kind niet opzadelen met een hardnekkige verslaving, waar ze alleen maar nadelen van gaat ondervinden en waar bijna niet vanaf te komen is.

Zakje snoep

Ik merk dat veel ouders mijn bewuste opvoeding op eetgebied zien als een aanval op wat zij zelf doen. Terwijl: ik lever geen direct commentaar op ze, ik vertel alleen hoe ik het doe. Ik snap gewoon niet dat ouders hun kinderen nog suiker geven, het is vergif. Misschien steken ze iets op van alle research die ik heb gedaan, denk ik dan. Suiker is zo ingevoerd in onze cultuur, ik denk dat veel mensen niet weten waar het allemaal in zit en hoe slecht het is. En dat je om suikervrij te leven helemaal niet altijd op een stuk komkommer zit te kauwen, maar dat er prima alternatieven zijn. Mijn dochter krijgt gewoon één keer per dag een snoepje, op basis van agavesiroop. Als ze na school bij een vriendinnetje speelt, geef ik het mee in het zakje. Vaak hoor ik dan dat ze alsnog iets anders heeft gehad of limonade met suiker, terwijl ze zelf weet dat ze om water moet vragen. Ik spreek de andere ouder daarop aan. Dat heeft me al eens een ruzie opgeleverd en ik geloof dat ik ook niet de meest populaire moeder van de school ben. Maar dat maakt me niks uit.”