‘Ik was er te weinig voor mijn kind toen mijn moeder kanker kreeg’

Redactie Kek Mama

15 juni, 2021 - 22:21

Leestijd: 3 minuten

‘Het was Moederdag toen ik in 2015 uit de douche stapte en mijn vliezen braken. Toch gingen we brunchen en mijn moeder vertelde iedereen aan het buffet dat ik aan het bevallen was. Dertien uur later kwam Finley ter wereld’, herinnert Corey zich.

Pittig meisje

‘Vandaag is dat meisje alweer zes en als derde kind van het gezin heeft ze zichzelf de wereld in moeten vechten. Ze wordt al haar hele leven van sportveld naar school naar winkel gesleept en heeft daarin geen keus. Ze heeft over weinig dingen controle in het leven, dus als ze iets vindt, houdt ze daar met alles aan vast: ze kan pittig zijn.’

Kanker

Het meisje was zestien maanden toen Coreys moeder te horen kreeg dat ze kanker had. ‘We waren net naar een andere stad verhuisd, ik kende niemand en mijn wereld lag in duizend stukken. Mijn moeder, mijn gids, mijn eeuwige cheerleader, ging dood. ‘

Lees ook

Bas verloor zijn vrouw aan borstkanker: ‘Mijn zoontje en ik missen haar iedere dag’

Kort lontje

‘Ik had graag gezegd dat ik er liefdevol mee omging, maar dat zou een leugen zijn. Ik werd er regelmatig door overweldigd, en dat terwijl Finley me nodig had, zoals alle kleine kinderen hun moeder nodig hebben. Ze keek naar me terwijl ik mijn best deed, maar mijn lontje was kort. Ik heb vaker een tik gegeven dan ik zou willen toegeven (het werkt niet en ik heb er vreselijk spijt van). Ik heb haar te vaak vastgeknepen uit frustratie en woede. Waarom luisterde ze niet gewoon? Waarom kon ze zich niet gedragen?’

Hulp

Omdat haar andere twee kinderen zich nooit zo gedroegen, zocht Corey hulp. ‘We hadden van alles geprobeerd, maar ze gaf er niets om. Ze wilde geen speelgoed of een braaf meisje zijn. Wat ze nodig had, was veel groter dan dat. Ze had mij nodig. Ze had mij nodig toen ik niet genoeg van mezelf had om aan haar te geven.’

Ziek van angst

‘Finley is gevoelig’, vervolgt de moeder. ‘Ze voelt een energie veel sterker aan dan andere kinderen. Als ik bang, gestrest of verdrietig ben, voelt zij dat ook. Alleen hebben peuters nog geen woorden voor die emoties. Ze maakt ruzie, gilt, rent weg, doet alles wat ze kan om haar gevoelens te uiten terwijl ze tegelijkertijd die gevoelens probeert los te laten. Ze voelde het: al die jaren dat mijn moeder ziek was, was Finleys moeder ook ziek. Ziek van woede, angst, frustratie. Ik was nooit echt aanwezig.’

‘Te zwaar’

Inmiddels is Coreys moeder een jaar geleden overleden. ‘Ik heb veel gehuild en gerouwd. En ik vraag mezelf regelmatig af: was ik een betere moeder geweest als mijn eigen moeder er nog was? Natuurlijk. Maar ik had, net als Finley, mijn compleet gezonde moeder nodig.’

Bron: Scary Mommy

Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!