Je moet er wat voor overhebben, om je moederlijf een beetje fit te houden. Een paar uur per week aan de bak met zo’n spierbundel, bijvoorbeeld.
Jolanda Asselman (36) is getrouwd met Mark (38) en moeder van Loek (1,5). Ze traint met Jim Schild (32).
Jolanda: “Tot de 38e week van mijn zwangerschap deed ik fanatiek aan crossfit. Maar toen ik vijf weken na mijn spoedkeizersnee stond te popelen om weer aan de slag te gaan, sloeg de onzekerheid toe. Zou het geen kwaad kunnen om zo snel weer te sporten? Mark trainde al langer met Jim, die met zijn programma Power Mama ook zwangere en pas bevallen vrouwen begeleidt, en stelde me aan hem voor. Zes weken na mijn keizersnee planden we onze eerste sessie.
Waar veel vrouwen een personal trainer nodig hebben om ze te stimuleren, heb ik Jim juist nodig om me af te remmen. De eerste negen maanden richtten we ons vooral op het versterken van mijn bekkenbodem-, rug- en bilspieren. Zo kon mijn lichaam rustig herstellen. Jim was streng: wanneer ik riep dat een oefening wel een tandje zwaarder mocht, verbood hij dat glashard.
Na die eerste periode train ik fanatieker dan ooit. Doordat ik zwangerschapsdiabetes kreeg en op dieet moest, kwam ik slanker uit mijn zwangerschap dan ik erin ging. Ik had de training dus niet nodig om af te vallen, maar wel om aan te sterken. Ik heb een eigen kapsalon en sta veel; dan krijg je al snel last van je rug en schouders. Jim helpt me met mijn voeding, maar vindt dat ik moet eten wat bij me past. Daar horen ook wijn en chocola bij, zolang ik maar balans houd.
Lees ook
Mama is danseres: ‘Dansen met mijn dochter is mijn grote droom’ >
Tijdens mijn zwangerschap vonden mensen het stoer dat ik zo veel sportte. Nu zeggen ze weleens: ‘Je gezin gaat toch voor?’ Onzin: iedereen heeft tijd voor zichzelf nodig. De een pakt een boek, ik ga naar mijn personal trainer. Bovendien hebben Mark en ik onze sport afgestemd op ons gezinsleven. Ik train maar één avond per week, meteen na het eten. De andere dag begin ik later met werken en sport ik zodra Loek naar de oppas is. Op zondagochtend trainen Mark en ik om de beurt. Daarna hebben we nog de hele zondag met elkaar.
Wanneer je elkaar twee keer per week ziet, ontstaat er wel een band. Jim en ik komen niet bij elkaar over de vloer, maar we bespreken best veel. Van jaloezie is in mijn huwelijk nooit sprake, wat dat betreft is het maar goed dat Mark Jim ook kent.”
Dit interview is deel van een portrettenserie in Kek Mama 13-2019.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Je baby begint te huilen en je vraagt je af: moet je meteen reageren, even wachten of laat je jouw kleintje zelf leren kalmeren? De ene ouder zweert bij direct oppakken, de ander bij gelooft dat het beter is om de baby even te laten huilen. En alsof dat nog niet verwarrend genoeg is, zeggen […]
