'Henna draag ik als sieraad, maar ook om mezelf kracht te geven'

“Op kinderfeestjes sta ik bij binnenkomst vaak al 1-0 voor. Een hennaworkshop is nou eenmaal verrassender dan het zoveelste trampolinepark. Wel zijn ouders soms huiverig, omdat er verhalen rondgaan dat henna slecht zou zijn voor je huid. Maar dat is het chemische spul. Henna die ik zelf bereid, met natuurlijke ingrediënten, is hartstikke veilig en vervaagt na tien dagen.

Voordat ik de handen van kinderen versier laat ik ze de blaadjes en het poeder van de hennaplant zien waarmee de pasta gemaakt wordt. ‘Ie, het ruikt naar de kinderboerderij!’ riep iemand een keer. De geur is aards, kruidig – nu ben ik eraan gewend, maar als kind vond ik het ook niet lekker.
 

Henna

Ik was vier toen ik voor het eerst henna kreeg. In Marokko, waar mijn oma woonde, zette een buurmeisje met een stokje een visgraatmotief op mijn handen. Ik begon meteen te stralen. Het was prachtig en voelde als iets magisch: nu hoor ik écht bij de vrouwengemeenschap.

Op mijn veertiende wilde ik het zelf proberen, met een spuit, net als professionele henna-artiesten. Ondanks verstopte naalden en problemen met de kleur die niet donker genoeg werd, kreeg ik het na lang oefenen onder de knie. Uiteindelijk raakte ik er zelfs zo verslaafd aan dat ik er mijn werk van gemaakt heb. Ik zet henna op bruiloften en festivals en geef workshops aan henna-artiesten in binnen- en buitenland. Mijn stijl is Marokkaans: geometrisch, met rechte lijnen en driehoekjes.
 

Lees ook
Naar Marokko met je kind: 8 tips voor een fijne vakantie >
 

Prachtige handen

Mijn zoon wilde toen hij klein was een draak op zijn hand. Nu kan hij de geometrische patronen ook waarderen, al draagt hij henna maar sporadisch. Het is echt een vrouwending. Met mijn nichtje maak ik er altijd een ritueel van: thee op tafel, koekjes erbij. Zodra haar handen versierd zijn, glundert ze van trots. Zelf draag ik iedere paar weken nieuwe henna. Als sieraad, maar ook om mezelf kracht te geven. Zo tekende ik toen ik niet lekker in mijn vel zat een labyrint op mijn hand.

Dat gaf vertrouwen: uiteindelijk vind ik mijn weg wel weer. Ik draag henna links, want ik ben rechtshandig. Henna op beide handen en de voeten is alleen gebruikelijk bij speciale gelegenheden. Maar goed ook: zie maar steeds je voet te beschilderen in een onmogelijke yoga-pose. Dan moet je wel heel lenig zijn.”
 

Dit portret staat in Kek Mama 14-2021.

Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!