‘Een schande, zo noemden ze onze keus om te adopteren’

‘Mijn moeder vertelde ooit het verhaal van een kennis die een kindje adopteerde. Omdat dat toen niet gebruikelijk was, deed die vrouw er alles aan om de buitenwereld te laten denken dat ze zwanger was. Zo liep ze maandenlang rond met een kussen onder haar buik’, vertelt Susie.

‘Dat is inmiddels jaren geleden. Intussen is er veel veranderd, maar er blijft helaas toch een deel van de bevolking die adoptie beschouwt als een schande. Als iets wat je doet ‘als al het andere mislukt is.’’

Vruchtbaarheidsadvies

Susie was enorm trots toen ze met haar man de beslissing maakte om te gaan adopteren. ‘Zo verstuurden we wel honderden babyaankondigingen. Wat volgde waren oprechte felicitaties, maar ook mensen die vruchtbaarheidsadvies aanboden.’

Lees ook:
‘Hoe adoptie mijn manier van opvoeden heeft veranderd' >

Ze dachten namelijk dat Susie en haar man moeite hadden om zwanger te worden. ‘Wat overigens niet zo was’, verduidelijkt Susie. ‘Maar ze lieten duidelijk merken hoe ze erover dachten. Ze vonden adoptie egoïstisch en zelfs een schande voor onze familie.’
 

Geschenk

Achteraf gezien zou het Susie niet hebben moeten verbazen, zegt ze. ‘De mensen die dat zeiden, hadden dezelfde leeftijd als die kennis van mijn moeder. In die tijd moet de druk om de schijn op te houden overweldigend geweest zijn. Ik begreep hun reactie dus wel, maar was er niet blij mee.’

Inmiddels realiseert Susie zich dat de mening van buitenstaanders er niet echt toe doet. ‘Mijn man en ik, en die vele andere adoptieouders, snappen het: er zijn veel manieren om een gezin te stichten. En een kind kunnen liefhebben en opvoeden, is een geschenk.’