Als je ’s ochtends opstaat, is er nog niks aan de hand. ’s Avonds besef je: mijn leven is voorgoed veranderd.
Lees verder onder de advertentie
Aurélie (38), moeder van Luc (9) en Silvain (6): “Ik zag Marc zijn hand heffen, voelde de klap tegen mijn kaak. Onze zoon Luc zat naast me op de bank, verzonken in zijn Donald Duck. Terwijl de tranen in mijn ogen sprongen en ik mijn hand naar de pijnlijke plek bracht, stond Luc op en gaf zijn vader een harde trap.
Lees verder onder de advertentie
‘Ben jij helemaal gek geworden?’ brieste Marc. Hij greep Luc zo hard bij zijn arm dat hij in elkaar zakte van de pijn. Hij was doodsbang. Een angst die een jongetje van acht nooit zou mogen voelen. Dat was het moment dat ik besloot: nu is het klaar. Ik pakte mijn twee zoontjes en vertrok. Voorgoed.
Uitbarstingen
Gek hoe de eigenschap waarop je in eerste instantie verliefd wordt, je uiteindelijk kan nekken. Ik was net achttien toen ik Marc ontmoette. Ik treinde naar de stad waar ik studeerde. Marc zat tegenover me en las een boek dat ik net had gelezen. Ik las een boek dat hij net had gelezen. Toeval bestaat niet. Vanaf die dag zagen we elkaar bijna dagelijks in de trein. Ik op weg naar de universiteit, hij naar zijn werk. Drie weken later bleef ik voor het eerst bij hem slapen.
Lees verder onder de advertentie
Onze romance was vanaf het eerste moment intens. Marc beleeft emoties heftiger dan anderen, denk ik. Keek een man een seconde te lang naar mij, dan maakte Marc meteen een scène. Ik lokte het uit, vond hij. Ik richtte me te veel op anderen.
Zijn uitbarstingen kwamen altijd onverwacht, net als die ene, laatste klap. Toen was de aanleiding een zakelijk appje van een mannelijke collega. Toen ik tijdens mijn zwangerschappen grotendeels thuiszat vanwege een hoge bloeddruk, was Marc helemaal gelukkig – geen man in de buurt die me van hem kon afpakken. Toen de baby eenmaal was geboren, baalde hij omdat hij mijn aandacht moest delen. Hij deed er dan niet meer toe, vond hij.
Lees verder onder de advertentie
Ik had heel hard weg moeten rennen, weet ik nu, maar met de wijsheid van toen besloot ik Marc te sussen en mee te gaan met zijn grillen. Hij vergezelde me als ik ging babyzwemmen met andere moeders. Ik mocht niet koffiedrinken met buurvrouwen want dan roddelde ik vast over hem. Het ging van kwaad tot erger. Hij werd met de week bezitteriger.
De eerste klap kwam toen onze jongens drie en één waren. We kwamen tegelijkertijd thuis: hij uit zijn werk, ik van een spontane borrel bij de buurvrouw. Ik had nog geen boodschappen gedaan en had misschien een rosé te veel op. Terwijl Marc me uitschold voor alles wat mooi en lelijk was, landde zijn vlakke hand naast mijn oog. En een paar weken later nog een keer. En nog een keer. Jarenlang maakte ik mezelf wijs dat het mijn schuld was als hij me sloeg. Ik lokte het uit. Had ik maar niet zus of zo moeten doen.
Lees verder onder de advertentie
De schop van Luc schudde me in één klap wakker. Dat een jochie van acht zijn moeder probeerde te beschermen, klopte van geen kanten. Dit was niet hoe ik mijn kinderen wilde grootbrengen.
Slagveld
Het is anderhalf jaar geleden dat ik die laatste klap kreeg. Ik heb maanden bij mijn zus gewoond en heb sinds kort een appartement dat ik met de hulp van lieve vrienden en familie heb ingericht. Het gaat goed met ons, maar de scheiding is een slagveld. Marc verwijt mij en de kinderen dat we ons tegen hem hebben gekeerd. Hij wil niet voor de jongetjes zorgen, hij wil geen alimentatie betalen. Ik zou ervan wakker kunnen liggen, maar dat doe ik niet. We zijn gelukkig en veilig. Niemand die ons nog pijn doet.”
Dit verhaal is er één van een interviewserie in het Kek Mama Liefdesboek 2019.
Wat een gezellige pakjesavond zou moeten worden, liep uit in een familiedrama. Kelly had nooit een goede band met haar schoonzus en zwager, maar toen er kinderen in het spel kwamen, ging het van kwaad tot erger. De boel escaleerde tijdens pakjesavond.
Liefde is een mysterie, maar de sterren hebben stiekem al een paar antwoorden voor ons. Want wist je dat sommige sterrenbeelden zó goed bij elkaar passen dat ze een gouden medaille verdienen?
Laten we eerlijk zijn: alle kinderen hebben hun momenten waarop ze liever luisteren naar het buurmeisje van drie dan naar hun eigen ouders. Maar als je een kind hebt met een bepaald sterrenbeeld, kun je je borst natmaken. Deze zijn pas écht eigenwijs.
Kinderen die in het Engels tot 20 tellen, maar geen bal kunnen vangen of blokken stapelen – het klinkt grappig, maar experts maken zich zorgen. De schermtijd van jonge kinderen schiet omhoog, en dat laat z’n sporen na.
Wat als je ontdekt dat het kindje dat je liefdevol in je armen wiegt genetisch niet van jou is? Dit overkwam twee koppels in Californië, nadat hun IVF-kliniek een gruwelijke fout had gemaakt: ze hadden elkaars embryo’s ingebracht gekregen.