Bron: Pexels
Lekker, een momentje voor mezelf, dacht Rosanne als haar vriend weer eens met de buurvrouw op pad ging. Wist zij veel dat ze keihard bedonderd werd.
Rosanne (42): “Het begon als een leuke dag: de biertjes smaakten prima, de muziek was goed en ik had lol met mijn vriendinnen. Kortom, ik genoot van het concert, zes maanden geleden, tot ik een oude bekende tegenkwam. Hij keek me indringend aan en vertelde dat hij Alex met een rossige vrouw in een hotel in Scheveningen had gezien.
De grond zakte onder mijn voeten vandaan. Ik ken maar één roodharige vrouw en dat is Sabine, mijn buurvrouw met wie ik goed bevriend was. En ik wist nog hoe Alex een keer een nachtje ‘in z’n eentje’ naar Scheveningen was gegaan om uit te waaien na een drukke periode op zijn werk. Eén en één was twee.
Een paar maanden hiervoor was er al een raar incident geweest. Op oudjaarsavond hadden Alex en ik wat mensen uitgenodigd, onder wie Sabine, haar vriend en hun zoon en dochter. Om twaalf uur wekten we de kinderen voor het vuurwerk. Ik stond buiten op straat te borrelen toen mijn negenjarige dochter Sacha in paniek naar buiten kwam. Trillend en met tranen in haar ogen pakte ze mijn arm beet: ‘Mama, papa staat te zoenen met Sabine!’
Ik vloog naar binnen. In de keuken stonden Sabine en Alex hand in hand. ‘Vuile teringlijers!’ schreeuwde ik. Huilend stormde ik naar boven. Een stomdronken Alex kwam achter me aan. Ondertussen probeerde Sabine onze dochter ervan te overtuigen dat ze het niet goed had gezien, maar Sacha hield voet bij stuk: ‘Niet waar, jij liegt tegen mijn moeder.’ De stoere lieverd.
Sabine bleef alles ontkennen, Alex riep dat ie bezopen was en niets meer wist. En nee, verder speelde er écht niets tussen hen, zo bleef hij beweren in de weken en maanden daarna. Woest was ik, maar ik wilde het als een dronkenmansactie graag achter ons laten. Tot mijn toevallige ontmoeting met die kennis op het concert. Toen moest ik de waarheid wel onder ogen zien. Ik was bedonderd door de mensen die ik het meest vertrouwde.
Thuis wachtte ik Alex aan de keukentafel op. ‘Moet je mij niet iets vertellen over Scheveningen?’ vroeg ik. Hij wist niet waar ik het over had. Jarenlang ben ik rechercheur geweest en deze werkervaring kwam nu goed van pas, want ik gebruikte een bekende ondervragingstactiek: bluffen en de druk opvoeren.
Ik vroeg Alex om zijn bankgegevens en zei dat ik aan zijn afschrijvingen kon zien of hij een een- of tweepersoonskamer had geboekt. Hij schoot in de stress. Toen ik vroeg of hij daar met Sabine was geweest, trok hij wit weg. Op dat moment stortte Alex in en gaf hij alles toe. Dat hij daar inderdaad met Sabine was geweest en dat zij vaker samen een hotel hadden gepakt om seks te hebben. Ik ben iemand die handelt, hoe groot de misère ook is. IJskoud vroeg ik hem om zijn bankgegevens en gespecificeerde telefoonrekeningen.
Mijn onderzoek pakte ik aan als een analyseklusje op mijn werk. Alles heb ik naast elkaar gelegd, inclusief mijn agenda en whatsappgesprekken met Sabine. Over een periode van drie jaar kon ik een tijdslijn maken. Was ik een weekendje in Helsinki, zaten zij samen in Limburg. Toen Alex in Scheveningen zat, appte Sabine dat zij dat weekend voor haar demente schoonmoeder moest zorgen. Het ergste was nog dat hij op mijn verjaardag met haar in een hotel in Utrecht zat. Met alles wat ik naar boven haalde – urenlange telefoongesprekken, talloze etentjes en lunches – nam mijn ongeloof en woede toe.
Achteraf besef ik dat het er zo verdomd dik bovenop lag. Alex en Sabine gingen samen zwemmen met de kinderen, naar de kinderboerderij, film kijken als iedereen op bed lag. Geen seconde heb ik gedacht dat Alex een affaire zou krijgen met onze buurvrouw. Als oud-rechercheur heb ik best wat mensenkennis en prik ik door bullshit heen. Dat ik dit niet heb gezien is verschrikkelijk. Blijkbaar heb ik een blinde vlek gehad voor mijn eigen relatie.
Maar waarom voel ik me dom omdat ik honderd procent vertrouwen had in de man met wie ik al negentien jaar samen was? En in Sabine, met wie ik al jaren goed bevriend was. Onze kinderen waren gek op elkaar. We gingen samen op vakantie, weekendjes weg, barbecueden bij elkaar. Sabine organiseerde nota bene het feestje voor mijn veertigste verjaardag, terwijl ze toen al lag te rampetampen met Alex. Al die foto’s waarop ze schijnheilig naast me staat. Ik vertrouwde haar met mijn dochter, mijn vent, mijn leven. Als Alex en zij samen met de kinderen op pad gingen, dacht ik: fijn, kan ik lekker op de bank een boek lezen. Little did I know.
Als een baby heb ik twee maanden lang lopen janken. De eerste twee weken dacht ik nog: het komt goed, we komen hier uit. Maar ik kón het gewoon niet meer. Ik was vies van Alex. En tegenover mijn dochter voelde ik me zo schuldig. Na het voorval met oud en nieuw had ik haar verzekerd dat papa en mama écht niet uit elkaar gingen. En nu verbrak ik die belofte. Een slippertje was misschien nog te overzien, maar dit was onvergeeflijk.
Alex vertrok naar zijn ouders waar hij nu nog woont. In het belang van Sacha houd ik ons contact goed en doen we soms als vanouds iets met z’n drietjes. Maar een gezin zullen we nooit meer samen vormen, hoezeer Alex ook op een verzoening hoopt.
Sabine heb ik niet meer gesproken. Ze is bang voor mij en heeft nu bij haar voordeur en poort een camera hangen. Alleen naar buiten gaan durft ze niet meer, ze loopt altijd met haar kinderen naar de auto. Met die kleintjes erbij ga ik haar niet voor rotte vis uitmaken. Ik wacht het juist moment af om haar te confronteren. Hooguit heb ik een paar keer ‘sloerie’ geroepen door de brievenbus. Kinderachtig, ik weet het. Haar vriend heb ik alles verteld, maar Sabine heeft hem wijsgemaakt dat ze alleen een paar keer heeft gezoend met Alex. Hij kiest ervoor haar te geloven. Voor zover ik weet hebben zij en Alex geen contact meer.
Mijn moeder, zus en vriendinnen willen Alex niet meer zien. Hij is zijn hele leven kwijt en staat nu met lege handen. Als hij nou écht verliefd op haar was en met haar verder wilde, dan had het nog iets van zin gehad. Nu is het alleen maar een pijnlijke en nutteloze ravage.
Ons huis staat inmiddels op mijn naam. Ik wacht op het te koop-bordje in Sabines tuin, ik ga nergens heen. Vroeger vond ik mijn relatie perfect. Nu denk ik: was Alex wel de man van mijn leven? Mijn beeld van hem klopte niet. Misschien heeft dit alles een reden en kan ik over een paar jaar zeggen: het is goed dat dit is gebeurd. Ik mis hem ook niet. Gek hè?”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Jij hebt geen reden nodig om je kind te verwennen met het nieuwste van het nieuwste. Herkenbaar? Moeders met deze sterrenbeelden shoppen wel heel veel voor hun kinderen.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week vraagt Sophia (30) zich af: hoe maak ik mijn schoonmoeder bewust dat mijn dochters twee verschillende kinderen zijn en niet van dezelfde cadeautjes houden?
Bizarre, hormonale of gewoonweg crazy aankopen. We doen ze allemaal weleens. Wekelijks vertelt een moeder aan Kek Mama over haar grootste, duurste of vreemdste miskoop. Deze keer Chantal (35) die een dure winterjas kocht voor haar dochter.
Lisa van den Akker (34) is moeder van vier kinderen én hoofdredacteur van Kek Mama. Regelmatig schrijft ze een column over haar avonturen en gedachtes als moeder van een gezellig, maar ook chaotisch gezin.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
