‘Ik vrees dat ik mijn angst voor libellen overbreng op mijn kinderen’

Sabine (37), moeder van twee zoons van 6 en 3:

“Niemand begrijpt mijn angst. Iedereen zegt dat libellen juist mooi zijn en niks doen. Het helpt niks, ik vind ze griezelig. Het is ongeveer zeven jaar geleden ontstaan, op vakantie in Portugal. Ik zag boven een watertje allemaal enge, grote, vliegende beesten en vroeg aan mijn vriend wat dat waren. Ik had op dat moment nog nooit een libelle gezien, daarna zag ik ze natuurlijk voortdurend.

Lees ook – ‘Mijn dochter weigerde de hele vakantie te plassen, omdat er een spin zat’ >

Angst overbrengen

We wonen inmiddels aan het water, dus regelmatig vliegen ze door de tuin. Dan ren ik gillend naar binnen. Ook als er visite is en ook als de kinderen erbij zijn.

Vorig jaar, op vakantie op Curaçao, vloog er een dikke met een rood lijf over, terwijl ik met mijn oudste in het zwembad lag. Ik dacht dat ik gek werd. Tijn had zwembandjes om en hield zich aan mij vast. Toen ik de libelle spotte, besloot ik in een split second dat ik onder water moest schuilen. Ik ging koppie onder, maar tilde Tijn ondertussen omhoog. Hij begon te gillen. Het moet er echt hebben uitgezien alsof ik mijn zoon opofferde aan de libelle. Tijn zei daarna: ‘Volgende keer moet je mij ook onder water trekken, mama’. Dus breng ik mijn angst over? Eh, ik vrees van wel.”

Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:

*Goedkoper dan in de winkel

*Lees elke maand als eerst Kek Mama

*Gratis verzonden

Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.