Bron: Getty Images
Angelina (30) dacht dat ze alles in huis had voor haar droombaan: ervaring, ambitie en een ijzersterke motivatie. Maar tijdens het sollicitatiegesprek kreeg ze een vraag die haar totaal overrompelde: of ze een kinderwens had.
Angelina: “Toen ik de vacature zag, wist ik meteen: dit is mijn droombaan. Om niet teveel in detail te treden: het ging om een marketingfunctie bij een mediabedrijf. De functieomschrijving, de werksfeer die werd omschreven, alles klopte. Ik schreef mijn motivatiebrief vol enthousiasme, stuurde mijn CV op en werd niet veel later uitgenodigd voor een gesprek. Een kleine overwinning, dacht ik. Nu was het aan mij om te laten zien wat ik kon.
Het eerste gesprek ging soepel. Een vriendelijke manager stelde vragen over mijn ervaring, mijn ambities, en hoe ik uitdagingen zou aanpakken. Ik voelde me op mijn gemak en ging met een goed gevoel naar huis. Een dag later kwam het verlossende telefoontje: ik mocht op gesprek bij de grote baas. Spannend, maar vooral een enorme kans. Het gesprek met hem verliep… anders.
Vanaf het begin was er een vreemde sfeer. Hij stelde nauwelijks vragen over mijn werkervaring of kwaliteiten, maar leek vooral geïnteresseerd in mijn privéleven. ‘Leuk dat je nog zo ambitieus bent op jouw leeftijd’, zei hij, terwijl hij me doordringend aankeek. ‘Rond de 30 jaar krijgen veel vrouwen kinderen.’ Ik glimlachte ongemakkelijk, maar zei niks. Ik voelde me niet comfortabel. Hij ging door: ‘Maar, Angelina, vertel eens… heb je een kinderwens?’
Zijn vraag overviel me, waardoor ik niet de tijd had om na te denken over wat ‘het juiste antwoord’ zou zijn. Hij lachte erbij, alsof hij het als een grap bedoelde, maar zijn blik was serieus. ‘Tja, je weet hoe dat gaat bij mensen rond de 30, hè?’ voegde hij er nog aan toe.
Of het de goede keus was, geen idee, maar ik besloot eerlijk antwoord te geven. ‘Ja, ik zou in de toekomst best graag moeder willen worden’, zei ik. Om mezelf nog een beetje te redden, voegde ik er snel aan toe: ‘Maar niet op korte termijn, hoor.’ Hij knikte, maar zijn gezicht vertrok een beetje. Het gesprek duurde daarna nog maar vijf minuten. Over mijn werkervaring werd niks meer gevraagd.
Een week later kreeg ik een afwijzing. Teleurgesteld, maar ook niet echt verbaasd na het vreemde gesprek, besloot ik toch nog te vragen waarom ik niet was aangenomen. Dat deed ik niet via de officiële weg, maar rechtstreeks naar de beste man zelf. Ergens had ik verwacht dat hij zich er met een smoesje vanaf zou maken, want we weten allemaal dat je een kandidaat niet mag afwijzen om een kinderwens. Of dat hij helemaal niet zou antwoorden. Maar dat deed hij wel.
De mail die ik terugkreeg voelde als een klap in mijn gezicht: ‘We hebben besloten dat je niet past binnen ons team. Moeders zijn in deze fase van het bedrijf niet gewild in deze functie.‘ Luid en duidelijk. In geschrift. Ik kon mijn ogen niet geloven. Ik was niet eens moeder. Het idee dat ik in de toekomst misschien een kind zou willen, was blijkbaar al genoeg om me buitenspel te zetten.
Ik heb nog even getwijfeld of ik hier serieus werk van moest maken. Maar al snel besloot ik dat het mijn energie niet waard was. Ik heb me lang afgevraagd of ik eerlijk had moeten antwoorden op zijn vraag, maar inmiddels weet ik beter: bij zo’n bedrijf wil ik helemaal niet werken. Zelfs niet als het mijn droomfunctie is.
Deze ervaring heeft me laten zien hoe kwetsbaar vrouwen zijn op de arbeidsmarkt, alleen omdat ze mogelijk een gezin willen. Het maakt me boos en verdrietig, maar ik weet ook dat het anders kan. Inmiddels heb ik een geweldige baan. Ze hebben niet naar mijn kinderwens gevraagd, maar ik heb het wél tijdens het gesprek gezegd toen we over kinderen begonnen te babbelen. En raad eens: ik heb de functie toch gekregen. Inmiddels zijn we anderhalf jaar verder en ben ik gelukkig én zwanger.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je zou denken dat de royals alles in huis hebben wat hun hartje begeert én nog een beetje meer. Maar wanneer Koningin Máxima terugblikt op haar tijd als kersverse moeder, doet ze een bijzondere onthulling.
Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (13 en 10) uit een vorige relatie en Sophia (2) en baby Aiden met haar vriend Nils. Volg haar op Instagram.
Een leerkracht vertelt iedere week aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Saar (33) geeft les aan groep vier als een leerling een geheimpje komt vertellen.
Je in je tienerjaren aangetrokken voelen tot iemand die wat ouder is, is niet ongewoon. Maar wat doe je als je dochter van vijftien verliefd wordt op de buurman? Een man van 35, die ook nog eens een paar deuren verderop woont?
Louise (37) heeft samen met haar man Gijs (40) drie kinderen. Twee dochters Beau (7), Lauren (5) en de grote trots van haar man, zoon Julian (3). Voordat ze aan kinderen begonnen hebben ze besproken hoe ze de opvoeding en rolverdeling zouden aanpakken, alleen van die afspraken is niks terechtgekomen. Hij doet zich voor als […]
Zakgeld. We hebben er allemaal onze eigen ideeën over. De één begint als hun kind acht jaar is met 1 of 2 euro per week. De ander wacht tot hun kind twaalf jaar is en geeft 6 of 7 euro. Maar Ceyda’s broer? Die heeft dat bedrag gewoon keer honderd gedaan. Zijn kinderen krijgen maar […]
