Bron: Getty Images
Als draagmoeder kunnen nieuwsgierige vragen van vreemden regelmatig voorkomen. Dit geldt vooral wanneer je dochter een spontane opmerking maakt die onverwachte reacties oproept.
Lianne (33), moeder van Evi (8) en Lexi (8), draagmoeder van Tom (3).
“Vier jaar geleden was ik hoogzwanger van Tom. Dit was een zogeheten draagmoederzwangerschap; ik droeg de baby van vrienden. Samen met de wensvaders huurden we nog even een huisje op een vakantiepark.
Op een ochtend namen Evi en ik een kijkje bij de paarden. Evi mocht op een paardje rijden en de begeleidster begon een gesprekje met haar over mijn bolle buik: ‘Wat leuk, krijg je een broertje of zusje?’ ‘Nee’, antwoordde Evi, ‘ik heb al een zusje en die is thuis.’ Dame: ‘Maar ik bedoel de baby in mama’s buik.’ Zegt Evi langs haar neus weg: ‘O, maar deze houden we helemaal niet.’ Alsof het om een nestje puppy’s ging waarvan we de hondjes allemaal weggaven.
De paardenmevrouw verschoot van kleur. Stamelend: ‘Huh, jullie houden de baby niet?’ Toen heb ik het verhaal maar uitgelegd. Ze reageerde zoals iedereen dat doet met ‘dat zou ik nooit kunnen’ en vond het allemaal heel bijzonder en speciaal.
Voor Evi was en is het volstrekt normaal. Ze is vanaf het begin betrokken geweest bij ons draagavontuur. Ze wist dat de baby alleen in mijn buik logeerde en daarna naar zijn vaders zou gaan. Destijds noemde ze het ook ‘de baby van Sjors en Aart’ en refereerde nooit als broertje of zusje aan hem. Dit is meteen na de geboorte veranderd. Al in het ziekenhuis noemde ze Tom haar broertje. Maar ze begrijpt precies hoe het zit.
Nadat we de kraamweek met zijn allen hadden doorgebracht, kwam het moment dat Tom en zijn papa’s naar huis gingen. Dat leverde geen drama’s op. Kinderen zijn wat dat betreft flexibel en denken puur in liefde. Op het moment dat ze wegreden zei Evi: ‘Je hebt het goed gedaan mama, nu gaat Tom naar zijn echte thuis.’”
Michelle werd ook gevraagd om draagmoeder te zijn, namelijk voor haar zus. Dat weigerde ze. Je leest haar verhaal hier.
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Waarom jouw ‘moeilijke’ kind weleens hoogbegaafd kan zijn? Tekenen van hoogbegaafdheid zijn namelijk niet zo herkenbaar als je in eerste instantie zou denken.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Opvang of een gastouder voor je kind, het kan nogal een struggle zijn en daarmee dus ook ontzettend stressvol. Zo ook voor Jill. Want wat als je gewoon moet werken, maar je kunt je kinderen nergens onderbrengen?
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
Ah, kinderen. Wanneer ze een gigantische flapuit de wereld in gooien en jij met het schaamrood op je kaken de schade probeert te verminderen.
Iedereen hoopt dat z’n kind een beetje mee kan komen in de klas, maar als het mijlenver voorloopt is dat ook weer lastig. “Ik merk dat er nog steeds een taboe rust op hoogbegaafdheid.”
