Negen jaar lang was Karen Johnson thuisblijfmoeder, en dat vond ze ‘honderdduizend keer zwaarder’ dan ze ooit had durven denken. Sinds kort werkt ze weer, en steekt daarbij een paar gigantische levenslessen op.
Lees verder onder de advertentie
Het leven als werkende moeder ontstond sluipenderwijs, schrijft Karen op ScaryMommy. ‘Ik werkte al jaren parttime vanuit huis. Was er altijd om de kinderen in bad en bed te stoppen, en mijn inkomen was niet noodzakelijk, dus vooral leuk voor extraatjes voor het gezin.’ Maar de hoeveelheid werk nam toe, en met het bijkomende hogere inkomen, investeerde Karens gezin in grote zaken die ze tot dan toe hadden laten liggen. Zoals science-kamp voor haar zoon. Een nieuwe wasmachine. Het aflossen van schulden. En nu werkt ze dus fulltime.
Lees verder onder de advertentie
Het voordeel van een fulltime baan aan huis, is dat ze geen kinderopvang hoeft te betalen. ‘Ik ben er immers altijd’, schrijft Karen. Maar: haar aanwezigheid betekent niet altijd dat ze ook beschíkbaar is, en dat besef daalt nog niet altijd in, in Huize Johnson.
Carrièremoeder én billenpoetser
Dus breekt ze zich het hoofd over hoe ze alles wat haar gezin van haar verwacht (taxichauffeur zijn bijvoorbeeld, en huishoudster, billenpoetser, én boodschappenservice) waarmaakt in combinatie met haar werk. En dan ook nog zonder schuldgevoel. Want al die schooluitjes en andere vrijwilligersklusjes die ze deed voor haar kinderen, die gaan nu dus niet meer. Net als elke avond stipt om zes uur een gezonde maaltijd op tafel zetten, trouwens. Of zorgen voor vers gevouwen was in de kasten.
Lees verder onder de advertentie
‘Alles wat ik doe, gebeurt in één grote, chaotische waas’, aldus Karen.
Maar: ze leert. ‘Om meer flexibel te zijn en de rest van het gezin meer te laten helpen, bijvoorbeeld. Dan zijn de handdoeken maar een keer niet opgevouwen als perfecte, symmetrische rechthoeken, en staan de mokken verkeerd om in de vaatwasser. Pakt mijn man het badritueel met de kinderen anders aan dan ik en ligt de badkamervloer daarna vol wasgoed. Als ik mijn werk gedaan wil krijgen, moet ik andere dingen loslaten.’
Lees verder onder de advertentie
Want haar nieuwe leven levert haar nog iets op, behalve die cursus loslaten: geluk en trots. ‘Omdat ik doe waar ik blij van word en succes heb met mijn carrière. Het is goed dat de kinderen zien dat ik mijn hersens gebruik en substantieel bijdraag aan de financiën. Dáár zal ik me geen moment schuldig over voelen.’
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.