Auteur Melanie Berliet is geen moment verdrietig geweest toen ze haar baby na drie maanden zwangerschapsverlof moest afgeven bij de oppas. Ze vond het juist heerlijk dat ze weer aan het werk kon.
‘Ik was volgens de oppas de eerste moeder ooit die niet huilde bij het afscheid’, schrijft ze op Scary Mommy.
Onderweg naar haar werk vroeg Melanie zich af of hier wat mis mee was. Waarom was ze niet verdrietig? Waarom stoorde het haar niet dat ze nog niet eerder zo lang weg was van haar baby? Dat ze moest kolven in plaats van de borst te geven? Dat het haar niet interesseerde hoe vaak de luier van haar kind verschoond zou worden op de opvang? Melanie: ‘De waarheid: al tijdens mijn verlof verlangde ik naar mijn leven vóórdat ik een kind had. Ondanks dat ik het prachtig vind om 24 uur voor mijn kind te zorgen, weet ik dat fulltime thuisblijven niet het juiste pad voor mij is.’
Lees ook
‘Het moederschap staat gelijk aan 2,5 fulltime baan’ >
Melanie wil onder de mensen blijven en dat haar dochter bij de oppas in goede handen is, geeft haar rust. ‘Natuurlijk mis ik mijn meisje op bepaalde momenten, dan wil ik haar het liefste meteen vasthouden. Maar ik heb absoluut geen traan gelaten toen ik weer aan het werk ging.’
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
