“Acht maanden geleden draaide ik voor de zoveelste keer mijn rug naar mijn man Jeroen. We lagen in bed en ik voelde zijn erectie. De veelzeggende hand op mijn heup, de kus in mijn nek. Ik negeerde ze, zoals meestal, en viel in diepe slaap. Sindsdien hebben we niet meer gevreeën, en voor het eerst in onze relatie, heeft Jeroen het ook niet meer geprobeerd.
Ik weet dat hij sindsdien vreemdgaat. Ik zie hem lachen bij appjes op zijn telefoon. En hij is losser, relaxter – meer dan hij in jaren is geweest. Onze relatie is gelukkig en stabiel; we zijn elkaars beste vrienden en willen geen dag zonder elkaar. Ik besteed de seks sinds kort alleen uit aan een ander. Een soort onuitgesproken afspraak. Hij heeft zijn verzetje, en ik kan ongestoord gaan slapen. Zonder elke avond weer die onrust: o god, dadelijk wil hij weer.
Momentje onder de douche
Mijn libido is nooit heel hoog geweest. Zonder reden; zo zit ik gewoon in elkaar. Toen Jeroen en ik net samen waren, acht jaar geleden, deden we het een keer of twee per week. Daar genoot ik heus wel van, maar het was ook meer dan voldoende. Jeroen had wel zin in meer, maar respecteerde dat mijn behoefte anders was. Onze basis is zo sterk, onze liefde zo groot; onze geestelijke band was voor ons beiden veel belangrijker dan het fysieke.
Toen ik zes jaar geleden zwanger raakte van onze zoon Joost, ontging me de lust volledig. Hoort bij de zwangerschap, dachten we, en knuffelden gewoon wat vaker. ‘Ik duik wel een keertje extra onder de douche’, zei Joost als ik me weer eens schuldig voelde. Na de bevalling zou het vast wel goedkomen. Bovendien: alle jonge ouders vrijen toch weinig? Zo bijzonder was onze situatie dus niet.
Lees ook:
Carina (42) gaat vreemd en haar man accepteert dat >
Eén van de vele huishoudelijke plichten
Maar het kwam niet goed. Twee maanden na de bevalling, drie, acht… Ik moest gewoon echt niet denken aan vrijen. Ik weet het aan de hormonen en slapeloosheid, en Jeroen schikte zich naar de situatie. Hij mopperde wel een beetje, want anderhalf jaar zonder seks met je partner – dat trekt natuurlijk niemand. Dus gaf ik soms uit coulance toe. Misschien krijg ik vanzelf zin als ik het gewoon doe, hoopte ik. Maar er gebeurde niks. Mijn lichaam reageerde op zijn aanrakingen, maar emotioneel was ik er niet bij.
Zo hielden we het een tijdje vol. We vreeën hooguit eens in de twee weken, en niet omdat ík er nou zo’n zin in had, maar Jeroen was er tevreden mee. Ik ben dol op hem, weerzinwekkend vond ik het niet. Het was meer een soort plicht waaraan ik gehoor gaf. Zoals ik ook dagelijks de was draaide, of luiers van onze zoon verschoonde.
Porno en een speeltje
Ik werd opnieuw zwanger, wéér deden we maandenlang niks, en toen ze drie maanden na haar geboorte al doorsliep, deed Jeroen weer eens een verleidingspoging. Fysiek was er, op wat gierende borstvoedingshormonen na, niks met me aan de hand. Ik was niet uitgescheurd, vloeide al lang niet meer en ik voelde me comfortabel in mijn lichaam. Maar ik kon het niet. Ik kreeg gewoon geen zin, wat ik ook probeerde.
Toen Maud een maand of tien was, vond ik dat het er toch echt eens van moest komen. Dus gaf ik toe, uit medelijden. Jeroen was blij, en daarmee ik ook, maar genieten deed ik er niet van. Niet dat ik dat vertelde. Wel probeerden we de boel een beetje spannender te maken. We keken porno, masseerden elkaar eerst uitgebreid, gingen romantisch uit eten en kochten een speeltje. Maar ik kreeg de knop niet om.
Vreemdgaan is de oplossing
Onze laatste vrijpartij is nu zeker tien maanden geleden. Na mijn afwijzing van een maand of acht geleden, is er iets veranderd bij Jeroen. Ik vermoed dat hij op Tinder zit, of elders scharrels regelt. Neem het hem maar eens kwalijk, als je altijd maar ‘nee’ krijgt van je eigen vrouw, dus laat ik hem zijn gang gaan. Onze relatie wordt er stukken relaxter van. Hij is geen wandelende brok opgekropte energie meer, en ik ga elke avond met een gerust gevoel naar bed. Ik hóef niks meer.
Ik denk niet dat Jeroen verliefd is op een ander. Als hij alleen het lichamelijke buiten de deur haalt, heb ik daar verder vrede mee: ík kan het hem niet geven. We zouden naar een seksuoloog kunnen gaan, maar eerlijk gezegd vind ik dat niet nodig. Ik wíl mijn libido helemaal niet veranderen, en gebruik liever een oplossing als deze. Op alle andere vlakken zijn we dolgelukkig. Ik heb vriendinnen die de sterren van de hemel vrijen met hun man, maar in het dagelijks leven amper een woord met hem te wisselen hebben. Of altijd zonder partner op pad gaan, omdat hun interesses zo verschillen. Ik deel liever de geestelijke verbondenheid, al betekent dat natuurlijk wel dat we binnenkort over dit onderwerp moeten praten. Als onze band zoveel sterker is dan seks, moeten juist wij dit samen aankunnen.”
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
