‘Merk ik dat mijn kind het even niet trekt om naar school te gaan, dan hou ik hem thuis’

Mariëlle (40), onderwijspedagoge, coach en auteur, moeder van Marin (15), Senne (13) Noah (10) en Jesse (5):

“Twee dagen voor de uitgerekende datum van onze oudste dochter Marin had ik een vreemd, onheilspellend gevoel. De verloskundige zag niks geks op de echo, maar stuurde me toch door naar het ziekenhuis. Ook daar werd er in eerste instantie geen alarm geslagen, maar de gynaecoloog keek me doordringend aan en zei: ‘Oké we gaan het kind met een keizersnee halen.’ Achteraf gezien onze redding.

De navelstreng bleek drie keer om het nekje van Marin te zijn gedraaid en ze lag in aangezichtsligging. De gynaecoloog heeft die dag wel drie keer tegen me gezegd dat ik voortaan altijd naar mijn gevoel moest luisteren. Dat advies heb ik tot op de dag van vandaag opgevolgd en is leidraad geworden in onze opvoeding.

Hoogsensitief kind

We hebben inmiddels vier hooggevoelige kinderen: kinderen die heel intens en complex waarnemen. Ze zijn prikkel- en sfeergevoelig en hebben moeite met drukte. In onze opvoeding betekent dat dat ik precies op hen afstem en hun gevoel serieus neem. Voelen, verder luisteren en kijken dan je neus lang is, is hierbij de leidraad.

“Voelen, verder luisteren en kijken dan je neus lang is, is de leidraad”

Ik geloof niet per se in vaste regels of consequent zijn. Of iets mag of moet hangt altijd af van hoe het gaat met ons allemaal. In principe eten we ’s avonds aan tafel, maar als iedereen harstikke druk is in zijn hoofd na een lange dag, mag het ook best met een bord op schoot of boek op de bank. Praten we op een later moment rustig met elkaar.

Het belangrijkst is dat we de kinderen leren naar hun gevoel te luisteren. Doe altijd wat goed is voor jou, mits het niet ten koste gaat van een ander, geef ik ze mee. Merk ik dat een kind het even niet trekt om naar school te gaan, dan hou ik hem thuis. Dat noem ik dan een oplaaddag. Voor een hoogsensitief kind van essentieel belang.

Lees ook – 7 tips bij het opvoeden van een hoogsensitief kind >

Eigen school

Uiteindelijk ben ik vijf jaar geleden zelfs samen met een vriendin speciaal een school gestart voor hoogsensitieve kinderen: de Natuurschuur. Gebouwd op ons eigen terrein, naast onze boerderij. Ik merkte dat onze kinderen niet meekwamen in het reguliere onderwijs.

De oudste bleek veel te intelligent. Ze had zichzelf al leren lezen in groep 1 en sloeg groep 2 over. Voor Senne was dertig kleuters in een klas weer veel te druk. En Noah was alleen maar ziek op school, hij is niet van de mensenmassa’s. Als hij ergens binnenkomt scant hij eerst de situatie. De energie op zijn kleuterschool voelde niet prettig.

“De leerplichtambtenaar had een beter idee; waarom startte ik geen eigen school?”

Voor mij, net bevallen van Jesse, reden om na te denken over een andere manier van onderwijs. Ik dacht aan thuisscholen, maar de leerplichtambtenaar had een beter idee; waarom startte ik geen eigen school? Ik heb immers pedagogie gestudeerd en beschikte over de benodigde diploma’s. Binnen no-time had ik een schoolplan geschreven voor kleinschalige groepjes, met niet alleen taal en rekenen, maar ook vakken als yoga, mindfulness en elke donderdag een ochtendwandeling.

Inmiddels zitten er 22 kinderen op deze school en is er een tweejarige wachtlijst. Ook heb ik al meerdere boeken geschreven over hooggevoelige kinderen en opvoeding en onderwijs.

Alles met mate

In de ogen van bepaalde mensen in onze omgeving ben ik een soort zweverige heks en doe ik bijzondere, controversiële dingen. Maar we zijn een normaal, hecht gezin. Onze kinderen spelen heus niet alleen met houten speelgoed. We hebben het geluk dat we buiten veel speelruimte om het huis hebben, maar ik ben echt niet tegen een schermpje. Ze mogen bij ons ook spelletjes spelen op een tablet of tv kijken; alles met mate.”

Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:

*Goedkoper dan in de winkel

*Lees elke maand als eerst Kek Mama

*Gratis verzonden

Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.