Het herkennen van een hoogsensitief kind is stap één, maar hoe ga je hier vervolgens mee om? Marjolein Berendsen, moeder van een dochter (8) en oprichter van ZoMa Opleidingen, geeft tips.
Hooggevoeligheid is geen diagnose die door een psychiater of psycholoog kan worden vastgesteld: het is een karaktereigenschap waarbij kinderen de wereld op een eigen, soms wat intense manier beleven. Ze kunnen snel schrikken, moeite hebben met grote veranderingen, last hebben van harde geluiden en gevoelig zijn voor kriebelende kleding. Maar hoe kun je hier als ouder op inspelen?
Een kind met HSP heeft vaak zijn eigen ruimte en tijd nodig om op te laden. Denk aan een speelhoek, een eigen kamer of ander plekje in huis of tuin dat je samen kan maken. Voor het kind kan dat net zo belangrijk zijn als ademen.
Je zult jezelf vast de vraag hebben gesteld: hoe kan ik mijn hoogsensitieve kind helpen? Het enige wat je daarvoor nodig hebt is begrip. Houd daarbij in je achterhoofd dat je kind anders op situaties kan reageren. Bijvoorbeeld met meer emotie en intense ervaringen. De prikkels van zo’n kind om zich heen zijn nu eenmaal groter. Probeer te begrijpen waar de grote emoties vandaan komen en stel hem of haar gerust: ze mogen er zijn.
Verontschuldig je nooit bij mensen voor de emoties en gevoeligheid van je kind. Ze worden ermee geboren en elke keer dat ze hun excuses aanbieden aan de mensen om zich heen, kunnen ze het gevoel hebben dat hun emoties, sympathie, gevoeligheid of de manier waarop ze zich gedragen op de een of andere manier verkeerd is. Een hoogsensitief kind kan soms ook ontmoedigd raken als bepaalde dingen niet lukken. Focus daarom meer op de inspanningen die gedaan worden, maar niet op het resultaat. Bijvoorbeeld: “Wat goed dat je zo hard je best deed tijdens het rekenen, ook al was het erg moeilijk.”
Lees ook
‘Moet ik strenger worden voor mijn hoogsensitieve zoon (7)?’ >
Kinderen zijn wellicht sneller bang en als ouder van een hoogsensitief kind is het belangrijk ze geleidelijk te helpen met deze angsten. Neem hier vooral goed de tijd voor. Voorbeeld: je kind wil geen enkel vest meer dragen, omdat er één vest is waar hij of zij jeuk van kreeg. Je kind help je bijvoorbeeld door samen een vest uit te zoeken dat niet jeukt. Na een tijdje beloon je hem of haar na gewenning.
Dit is een vaardigheid die ze zal helpen emoties een plek te geven in hun rijke gevoelswereld. Praat met ze als je ziet dat de emoties hoog zitten en ga in op zijn of haar gevoelens, zelfs als je denkt dat de reden klein is.
Strafmethoden als schreeuwen en agressie wekken vaak stress op bij een hoogsensitief kind. Wat kan helpen, is het duidelijk stellen van grenzen (“Nog tien minuten op de iPad, dan gaan we aan tafel”) of de tactiek van onderzoeker John Gottman gebruiken: herkennen – meeleven – redigeren. Misschien is je kind boos omdat het liever nog even wil spelen terwijl jij wil dat hij of zij zich aankleedt omdat je naar je werk moet. Probeer eens: “Ik zie dat je boos bent. Dat ken ik. Op sommige dagen vind ik het ook leuker om samen met jou thuis te blijven. Maar ik heb iemand beloofd om er om 9 uur te zijn en ik kan die belofte niet verbreken. Maar weet je wat? Morgen zijn we wel de hele dag samen thuis! Wat lijkt jou leuk om morgen samen te doen?”. En volg ook die belofte op, natuurlijk.
Een hoogsensitief kind is bijzonder en heeft veel mooie eigenschappen waar je als ouder trots op kunt zijn. Zo zijn ze vaak heel zorgzaam, vriendelijk en sympathiek voor mensen en dieren. Ook zijn ze heel sociaal en kunnen een persoon goed lezen. Een creatieve toekomst voor je kind is dan ook zeker niet uitgesloten. Ga eens samen verven, klussen in de garage of muziek maken en laat je verrassen door wat jouw kind kan.
Neem nu een abonnement op Kek Mama en profiteer van een geweldige aanbieding: 8 nummers én een Studio Noos-tas voor maar € 49,95!
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
