Wij nemen onze peuter vaak ’s nachts bij ons in bed. Niet omdat hij huilt, maar omdat we het gezellig vinden. Mijn zusje denkt dat het slecht is voor zijn ontwikkeling. Is dat zo?
Dat hangt ervan af in welk werelddeel u woont. Dat wij in het rijke Westen apart van onze kinderen slapen, wordt in andere delen van de wereld als kindermishandeling gezien. Hoe kun je een kind de eenzaamheid in sturen, denken ze in ontwikkelingslanden. Nou mogen ze daar vaak al blij zijn als ze een huis hebben – het idee dat kinderen een eigen slaapkamer zouden hebben, is sowieso ondenkbaar. Apart slapen is een luxeverschijnsel. In koude klimaten scheelt het ook nog eens stookkosten als het gezin bij elkaar slaapt. Ouders hebben in die gemeenschappelijke ruimte vaak seks waar de kinderen bij zijn, die zijn daaraan gewend. Dat vinden wij dan weer uit den boze.
Hier in Nederland sliepen wij met hele gezin samen tot ver in de negentiende eeuw. Toen we rijker werden, kwam er ruimte voor eigen bedden en eigen kamers. Daar werd in eerste instantie voor gekozen omdat baby’s in het ouderlijk bed nogal eens in de verdrukking raakten. De kindersterfte was al hoog genoeg. Vervolgens bedacht iemand dat het beter was voor de emotionele ontwikkeling van kinderen om alleen te slapen.
Lees ook
Willeke (33) slaapt met haar hele gezin in één bed >
Nu slingeren we zoetjesaan weer de andere kant op. Met het hele gezin samen slapen is door de Amerikanen in een nieuw jasje gestoken; het heet nu ‘rooming-in’. Hoogleraar Cora Breumer uit het kinderziekenhuis in Seattle beweert dat samen slapen met je kinderen goed is voor de hechting. Ze wijst erop dat geen enkel zoogdier zijn kind alleen laat slapen.
Volgens de Amerikaanse psycholoog Willam Sears hoeven we niet bang te zijn dat we een kind pletten: hij zegt dat moeders en baby’s hun slaapposities aan elkaar aanpassen. Draait de een, dan draait de ander mee. Ook wat de Zweden betreft moet u vooral doorgaan met uw knusse gewoonte: bij Ikea zijn extra grote familiebedden te koop.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 11-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]
