Beeld: Shutterstock
Wat zijn ze toch leuk, die schoolreisjes waarbij ondanks alle zorgvuldige voorzorgsmaatregelen tóch een van de leerlingen kwijt blijkt te zijn. Gruwelijk.
Ellen (40), moeder van Ilias (11) en Saar (7), juf van groep 2:
“Een heel benauwd halfuur zijn we een leerling uit mijn groep kwijtgeraakt, tijdens een schooltrip naar Julianatoren. Waar we ook keken en zochten, de jongen was onvindbaar. Als leiding ben je daar ziek van. Het laatst wat je wil is een ouder moeten bellen dat zijn of haar kind is zoekgeraakt. We splitsten ons als leerkrachten op en struinden zorgvuldig het park af.
Na een halfuur werd meneer gevonden: hij was in de eetzaal bij een totaal andere schoolklas aangeschoven. Op school hadden we benadrukt dat de leerlingen goed het eigen groepje en de kleur van het shirt in de gaten moesten houden.
“Hij was bij een totaal andere schoolklas aangeschoven”
Stomtoevallig was er die dag nog een school aanwezig met precies dezelfde kleurcombinatie. Zij hadden uiteraard het ‘koekoeksjong’ snel ontdekt en hem laten omroepen. Maar omdat die boodschap in het park nauwelijks hoorbaar bleek, reageerden wij daar niet op en dus namen zij hem maar met hen mee naar de eetzaal. Daar zat hij lief te kleuren aan tafel, zich totaal niet druk makend over alle commotie om en over hem.”
Lees ook – Kind kwijt: ‘De winkelmedewerker vroeg of ik wel zeker wist dat dit mijn dochter was’ >
Brenda (42), moeder van Abel (7) en tweeling Koen en Suus (4):
“Als kind ben ik op kamp van groep 8 verdwaald tijdens Levend Stratego, op Schiermonnikoog. We startten het spel aan het begin van de middag en ik rende richting de duinen. Het duurde lang voordat ik me realiseerde dat niemand me zou vinden omdat ik te ver uit het zicht was. Ik wilde terug, maar wist de weg niet meer.
In paniek raakte ik verstrikt in een enorm gebied met dicht beplante prikkelstruiken. Het begon al te schemeren toen ik gehavend en in tranen ineens een bosrand bereikte. Daar hoorde ik gelukkig een paar klasgenoten roepen die naar me op zoek waren. Ik heb nog weken last gehad van het avontuur.
Nu ik zelf moeder ben, hou ik mijn hart vast als mijn kinderen op schoolreisje gaan. Ik doe ze een SOS bandje met mijn telefoonnummer om, zeg dat ze in de buurt van anderen moeten blijven en hoop op een alerte hulpmoeder.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
