Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (11) en Phaedra (8). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Lees verder onder de advertentie
Woensdag begint als een gewone dag: net iets te laat wakker omdat we nog in het zomervakantieritme zitten, niet genoeg brood in huis (dus Chocopops als ontbijt) en de dagelijkse discussie wie de hond moet uitlaten.
Toch slaat die gewone woensdag in één klap om als ik ’s middags een verontrustend bericht in de schoolapp krijg: er is een vreselijk ongeluk gebeurd op het schoolplein.
Vragen
Alleen al bij het lezen van de eerste zin gaan mijn emoties alle kanten op. Mijn God, paniek. Het is niet mijn kind, maar wat vreselijk. Wat is er gebeurd? Als ik verder lees, wordt het duidelijk: het ongeluk is ernstig en veel leerlingen zijn getuigen geweest, omdat het pauze was. De schooldirectie vraagt alle ouders om hun kind op te halen in de klas – iedereen is behoorlijk geschrokken.
Lees verder onder de advertentie
De tranen springen in mijn ogen en ik stap in een waas op mijn fiets. Als ik bij school aankom, zwermen de ouders over het schoolplein op zoek naar hun kind. Hoe gaat het met de leerling? Hoe erg is het? Hoe kón dit gebeuren op een schoolplein? De vragen hangen boven eenieders hoofd.
Ik haal eerst mijn jongste op, dan mijn oudste. Instinctief. Ze zijn beduusd en willen me allebei graag de plek van het ongeluk laten zien. De recherche staat bij het lint dat de plek afzet. Mijn jongste pakt mijn hand en trekt me ernaartoe. Normaal zou ik dit niet doen, maar ik voel dat de kinderen er behoefte aan hebben en dus loop ik mee.
Lees verder onder de advertentie
Er volgen meerdere ouders. Mijn gedachten dwalen af naar de ouders van deze leerling. De verschrikking als je gebeld wordt door school… Dat ene telefoontje dat je leven op zijn kop zet. Je verplaatst je in ze, maar al snel zeggen je lichaam en geest: stop! Niet doen. Je kunt dit niet bevatten.
Praten
We komen thuis en gaan aan de keukentafel zitten. Mijn oudste is druk en kan niet stilzitten, mijn jongste stelt honderd vragen. Dan volgt er een mail vanuit school waarin staat dat ieder kind anders reageert op situaties als deze en dat het goed is om erover te blijven praten.
Dat doen we dus ook. In flarden. Er wordt ‘gewoon’ gehockeyd en ons leven gaat door. Op een andere plek vecht iemand voor het zijne. In gedachten en in ons hart zijn we bij de leerling en zijn familie…
Op het moment van schrijven is er nog geen verdere informatie bekend over de toestand van de leerling.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van 2 lab baby’s Maria (11) en Phaedra (8). Ze werkte o.a. bij Qmusic en 100% NL. Haar succesvolle podcast serie Let’s Talk About Sex(e) hoor je nu op GoodLIFE Radio. Haar man woont doordeweeks in Zwitserland, wanneer ze probeert kids, werk en girls nights zo goed en zo kwaad te combineren. In haar debuut roman ‘De Lab Baby’ vertelt ze over haar persoonlijke ervaringen met IVF.
De band tussen ouder en kind verandert door de jaren heen. Waar ze vroeger afhankelijk was van jouw zorg en advies, staan ze nu op eigen benen, maar dat betekent niet dat jouw volwassen kinderen geen behoefte meer hebben aan erkenning of verbinding.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Dit keer Kiki, die geld uitgeeft wat ze niet heeft, zonder dat haar man het weet.
Dat je zoon op seksuele ontdekkingstocht gaat als hij vijftien is en een vriendinnetje krijgt, is natuurlijk geen verrassing. Het nieuws waarmee hij op een dag thuis kwam, was dan weer wél een verrassing voor Nanda.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.