Op de fiets door Vietnam (met drie kinderen!): ‘Ik wil dat ze zien hoe groot de wereld is’

“De kinderen schrokken zich dood nadat we onze huurfietsen hadden opgehaald. We waren in Hanoi, een van de drukste steden ter wereld, en een week eerder hadden we thuis bedacht dat we onze reis door Vietnam ook fietsend konden maken.

Na aankomst hadden we binnen een minuut twee fietsen voor volwassenen en een kinderfiets geregeld: Maia ging achterop, de jongens mochten afwisselen. Hanoi was wel even wat anders dan onze woonplaats Naarden, waar je geen kip op de weg ziet. Hier waren overal scooters, brommers, mensen, dieren. Toen ik mijn achtjarige zoon door de mensenmassa zag trappen, twijfelde ik wel even aan ons plan. Maar na een dag was dat al anders, toen we de stad uit fietsten en bij de rijstvelden van Mai Chau uitkwamen.

Tussen de rijstvelden

Als we op reis zijn, proberen we zoveel mogelijk de toeristische plekken te vermijden. We slapen daarom vaak bij homestays, bij de mensen thuis. Dat is hartstikke leuk, de mensen die hun kamers aanbieden zijn oprecht blij dat je er bent. Een keer sliepen we zelfs pal tussen de rijstvelden.

“Door bij mensen thuis te logeren, leer je het echte leven daar kennen”

Om half vijf werden we gewekt door de mensen die om ons heen aan het werk gingen, omdat de zon opkwam. Verder was er niets, behalve een haan die kraaide. Heerlijk rustig. Maar het leukste van homestays is dat je echt meedraait met een familie. ’s Avonds schuif je aan en eet je wat de pot schaft: heerlijke springrolls, loempia’s en altijd verse groente.

Op de foto

Hoewel we niet eens hoogblonde kinderen hebben, trokken we onderweg flink wat bekijks. Zodra we een dorpje in fietsten ging de eerste persoon die ons zag het halve dorp halen om ons te onthalen. Vervolgens werd er eten voor ons uitgestald en kwamen er kinderen naar ons toe die met Roef, Sierd en Maia wilden spelen. Vooral onze oudste zoon was blij, omdat hij vooraf bang was geweest dat ie op vakantie niet zou kunnen voetballen, maar onderweg bleek er altijd wel een kind te zijn dat met hem wilde spelen.

“Onderweg was er altijd wel een kind dat met ze wilde spelen”

Onze kinderen moesten soms ook wel wennen aan die aandacht; mensen stonden zelfs weleens in de rij om met hen op de foto te gaan. Dat werden ze al snel beu, maar hoewel ik steeds zei dat ze mochten weigeren, poseerden ze vaak toch maar voor zo’n foto.

Uitersten

Vietnam is een land van uitersten: in de steden is het superdruk, maar daarbuiten is er alleen maar rust. We ontdekten een nationaal park met driehonderd grotten, sommige waren zo groot dat er een flatgebouw in zou passen. Ook wandelden we over de langste glazen brug ter wereld: tussen je voeten door keek je zo het ravijn in.

Hoi An, met z’n gele gebouwen, mooie bruggen en vele lampionnen, vond ik een idyllische havenstad. Maar uiteindelijk vond ik het op het platteland toch prettiger, de rust was er heel fijn. En ook die rustige plekken konden ons verrassen.

Zo kwamen we op oudejaarsavond in een vallei waar niets te beleven was. De kinderen waren blij: vanavond lekker knallen! Ik probeerde hun enthousiasme wat te temperen, ik zag ons al om negen uur in bed liggen. Totdat een oom van de familie in onze homestay ons een lift naar een dorpsfeest aanbood. Nog steeds verwachtte ik een feest met vijf mensen en wat buffels, maar het ging daar helemaal los.

“Ook de rustige plekken konden ons verrassen”

Geen idee wat er gevierd werd, maar er was vuurwerk, mensen droegen traditionele kleding, er werd gedanst en er waren kampvuren. Een kwartier voor middernacht ging iedereen ineens naar huis, dus het was zeker geen nieuwjaarsfeest. Maar wij hebben daar een superleuke avond gehad.

Lees ook – Met jonge kinderen op avontuur: ‘Mijn ouders en vriendinnen verklaren me voor gek’ >

Nieuwsgierigheid

Een jaar geleden zijn we met de kinderen naar Mexico afgereisd. Daar heb ik vooraf heel veel negatief commentaar op gehad: iedereen vond het bizar dat we met een klein huurautootje een roadtrip gingen maken door een van de gevaarlijkste landen ter wereld. Bovendien zouden onze kinderen er niets van onthouden.

En ook al vinden onze kinderen onze reizen geweldig, soms denk ik ook weleens: wat doen we ze aan? Ze hebben op vakantie nog nooit drie weken lang op één plek gestaan; ze weten niet beter dan dat ze elke twee dagen moeten verkassen.

Toch vind ik het belangrijk dat ze zien hoe groot de wereld is. In Naarden rijdt iedereen rond in grote bakken; in de zomer gaan veel gezinnen naar Dubai of Curaçao, waar de rest van de klas ook zit. Terwijl de kinderen die we in Vietnam tegenkwamen misschien maar één voetbal hebben, en zij zijn niet minder gelukkig. Het klinkt als een cliché, maar dat is wel wat ik mijn kinderen wil meegeven.

“Ik wil dat ze alles proeven, maar trek een grens bij gebakken rat”

Met reizen wil ik hun nieuwsgierigheid prikkelen. Ik wil daarom ook dat ze alles proeven, al heb ik Sierd wel tegengehouden toen hij aan gebakken rat wilde beginnen. Het is mooi om te zien hoe ze alles ontdekken en hoe ze hun angsten overwinnen. Bijvoorbeeld door op dat fietsje te stappen en door Hanoi te rijden. Ik heb het ze daar vaak gezegd: ‘Als je hier kan fietsen, dan kan je het overal.’”

Doen

Grote grot We bezochten de grotten van Phong Na met een bootje. Bij een andere grot moesten we eerst een berg beklimmen. Overweldigend mooi. phongnhatourism.com.vn

Overwinning Ik heb gigantische hoogtevrees, maar de langste glazen brug ter wereld bij Moc Chau durfde ik wel aan. facebook.com/caukinhbachlongmocchauisland

Tempelkoorts Bai Dinh is het grootste boeddhistische tempelcomplex van Zuidoost-Azië. Tegen de verwachting in vonden ook de kinderen het geweldig. chuabaidinhninhbinh.vn

Uitzicht Het mooiste uitzichtpunt zagen we bij de Hang Mua-grot in Ninh Binh. Het is even klimmen, maar de beloning is waanzinnig!

Slapen

Thuisgevoel Homestays zijn zoveel leuker dan hotels. Veel mensen in Vietnam verhuren een kamer in of hutjes naast hun huis. Zo hebben wij heerlijk tussen de rijstvelden geslapen bij Little Mai Chau Home Stay, in Mai Chau. Deze familie staat de hele dag voor je klaar en serveert ’s avonds een verrukkelijke maaltijd. facebook.com/hahuongmaichau1989

Zorgzaam Ook een aanrader: Tam Coc Horizon Bungalow. De eigenaren zijn zo lief, dat heb ik nog nooit ergens meegemaakt. We kregen zelfs iedere avond een voetenbadje om beter in te slapen. booking.com/share-fgirhy

Eten

Smullen In Hanoi hebben we een food tour gedaan, je kan dit vaak ter plekke regelen. Vier uur lang liepen we met twee studenten langs vijftien stalletjes, waar je gerechtjes mag proeven. Je komt in achterafstraatjes waar je normaal nooit zou komen en eet verrukkelijke dingen; soms had ik geen idee wat het was. Voor mij was dit het hoogtepunt van de vakantie.

Broodje anders Overal in Vietnam verkopen ze banh mi, stokbroden belegd met groenten en vlees of tofu. De lekkerste hebben we gegeten bij Phi Banh Mi in Hoi An.

Loempiahemel Ben je in Tam Coc, ga dan zeker naar Father Cooking Restaurant. Met afstand de beste springrolls van onze reis.

Check nederlandwereldwijd.nl voor het laatste reisadvies.