Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Lees verder onder de advertentie
Vrouwke (40) is getrouwd met Sonja (43). Ze hebben twee dochters van een bevriende donor: Emma (7) en Julie (4).
Vrouwke: “Toen we jaren geleden op zoek gingen naar een basisschool voor Emma, hadden we een aantal selectiecriteria. Eén daarvan was dat de school moderne gezinsvormen moest ondersteunen. We vonden een school die diversiteit hoog in het vaandel had. De juf van de kleutergroepen had zelfs voorleesboeken over roze gezinnen in de kast. Jubelend ondertekenden mijn vrouw en ik het inschrijfformulier.
Lees verder onder de advertentie
Emma had het direct naar haar zin op school. En inderdaad: in groep 1 en 2 besteedde de juf keurig aandacht aan diversiteit. Toen de kinderen knutselden voor Vaderdag, mocht Emma vertellen over haar donorvader. De kinderen in de klas vonden het doodnormaal.
Nu zit ze in groep 3, en in de weken dat ze fysiek onderwijs volgt dit jaar, blíjft de leerkracht praten in traditionele gezinsvormen. Toen ze voor de zoveelste keer iets vroeg in de trant van: ‘Hoe doen jullie dat thuis met papa en mama?’, stak Emma haar vinger op en zei: ‘Ik heb twee mama’s.’ Superstoer, maar de juf reageerde met: ‘Ja, dat weten we, Emma.’ In de klas zit ook een jongetje met twee vaders, en meerdere kinderen met gescheiden ouders. Deze leerkracht gaat daar totaal aan voorbij.
Lees verder onder de advertentie
Toen ik dat aankaartte bij de schoolleiding, kreeg ik de standaard riedel dat school een inclusieve leerstijl onderschrijft. Maar in de praktijk merk ik daar dit jaar weinig meer van, en ik vrees voor de komende jaren. Ik wil dat mijn kind zich, net als haar klasgenoten uit moderne gezinnen, zich ‘normaal’ en geaccepteerd voelt op school. Er hoeft geen regenboogvlag aan de gevel, maar een paar keer per jaar aandacht voor diversiteit vind ik belangrijk. Kan ik dit eisen van school? En hoe dan?”
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Bernike (29) is getrouwd met Ruben (31) en moeder van een dochter (0). In haar columns schrijft ze scherp, geestig en met zelfspot over de realiteit van het jonge ouderschap – waarbij ze oog heeft voor het absurde in het alledaagse.
De zomervakantie: zes weken vol quality time, ijsjes, knutselprojecten en gezellige uitjes. In theorie. En voor sommige moeders pakt het ook vast zo uit…