Beeld: Getty Images
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Vrouwke (40) is getrouwd met Sonja (43). Ze hebben twee dochters van een bevriende donor: Emma (7) en Julie (4).
Vrouwke: “Toen we jaren geleden op zoek gingen naar een basisschool voor Emma, hadden we een aantal selectiecriteria. Eén daarvan was dat de school moderne gezinsvormen moest ondersteunen. We vonden een school die diversiteit hoog in het vaandel had. De juf van de kleutergroepen had zelfs voorleesboeken over roze gezinnen in de kast. Jubelend ondertekenden mijn vrouw en ik het inschrijfformulier.
Emma had het direct naar haar zin op school. En inderdaad: in groep 1 en 2 besteedde de juf keurig aandacht aan diversiteit. Toen de kinderen knutselden voor Vaderdag, mocht Emma vertellen over haar donorvader. De kinderen in de klas vonden het doodnormaal.
Lees ook
Mirjam heeft een regenbooggezin: ‘In het begin begreep niet iedereen dat’ >
Nu zit ze in groep 3, en in de weken dat ze fysiek onderwijs volgt dit jaar, blíjft de leerkracht praten in traditionele gezinsvormen. Toen ze voor de zoveelste keer iets vroeg in de trant van: ‘Hoe doen jullie dat thuis met papa en mama?’, stak Emma haar vinger op en zei: ‘Ik heb twee mama’s.’ Superstoer, maar de juf reageerde met: ‘Ja, dat weten we, Emma.’ In de klas zit ook een jongetje met twee vaders, en meerdere kinderen met gescheiden ouders. Deze leerkracht gaat daar totaal aan voorbij.
Toen ik dat aankaartte bij de schoolleiding, kreeg ik de standaard riedel dat school een inclusieve leerstijl onderschrijft. Maar in de praktijk merk ik daar dit jaar weinig meer van, en ik vrees voor de komende jaren. Ik wil dat mijn kind zich, net als haar klasgenoten uit moderne gezinnen, zich ‘normaal’ en geaccepteerd voelt op school. Er hoeft geen regenboogvlag aan de gevel, maar een paar keer per jaar aandacht voor diversiteit vind ik belangrijk. Kan ik dit eisen van school? En hoe dan?”
Meer afleveringen van het dilemma? Elke dinsdag komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Er zijn van die zinnen die automatisch uit je mond rollen zodra je moeder wordt. Je hoeft er niet eens over na te denken, ze zitten ergens opgeslagen tussen de gebroken nacht en de koude koffie. Een daarvan? “Omdat ik het zeg.” Maar hoe vertrouwd die uitspraak ook voelt, hij blijkt in de praktijk minder […]
Steeds meer kinderen hebben een overvol schema, van sport en muziek tot kunst. Waar vroeger één naschoolse activiteit genoeg was, is nu bijna elke vrije minuut ingevuld. Experts spreken van FOMO-parenting.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.