Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke week vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Lees verder onder de advertentie
Shanaya (29) woont samen met Armaan (31). Ze hebben een dochter (3) en verwachten binnenkort hun tweede.
“Onze oudste dochter werd thuis geboren. Een weloverwogen keuze: na een blakende zwangerschap leek het me het meest natuurlijk. Bovendien heb ik een hartgrondige hekel aan ziekenhuizen, van alleen de geur al krijg ik het op mijn heupen. Hoe zou ik daar ooit ontspannen genoeg kunnen zijn om mijn kind op de wereld te zetten?
Lees verder onder de advertentie
Complicaties
Tijdens de bevalling was er een kleine complicatie: onze dochter kreeg het benauwd doordat het persen anderhalf uur duurde, en bleek vruchtwater ingeademd te hebben. Daardoor moesten we na de bevalling alsnog worden opgenomen in het ziekenhuis. Routine, onze dochter mankeerde niets maar kreeg uit voorzorg antibiotica omdat het vruchtwater in haar longen ook een longontsteking kon betekenen, en dat risico wilden de artsen niet nemen.
Een tweede bevalling gaat meestal sneller. En ook deze keer doet de baby het fantastisch en is er geen enkele reden waarom ik ons kind niet thuis op de wereld zou zetten. Maar mijn man vindt het na de vorige ervaring doodeng. Hij wil dat ik in het ziekenhuis beval, zodat altijd hulp voorhanden is wanneer iets misgaat. We wonen op vijf minuten rijden van het ziekenhuis. Wanneer ik ter plaatse beval, moet een arts ook eerst opgepiept worden. Ik zie het verschil dus niet zo, behalve dan dat ik er niet aan moet denken om met weeën in de auto te moeten.
Toch weegt voor mij het natuurlijke en de veilige omgeving zonder enge ziektekiemen op tegen een bevalling in het ziekenhuis. Ik respecteer de angst van mijn man, maar ik ben degene die ons kind op de wereld moet zetten. Dat kan dus maar het best op een plek waar ík me het veiligst voel. Nu de geboorte van ons kind steeds dichterbij komt, nemen de discussies tussen Armaan en mij toe. Hoe ga ik hiermee om?”
Meer afleveringen van het dilemma? Elke dinsdag komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.