Mark over het vaderschap: ‘Ik huilde harder dan de kleine na de bevalling’

13.01.2022 05:32
Mark Schadenberg Kek Papa KM16-2021 Beeld: privé en Mark Engelsman

Mark Schadenberg (35) is getrouwd met Joyce (33) en vader van baby Savi Lío.

Kwetsbaar

“Als negentienjarige militair werd ik uitgezonden naar Afghanistan. Daar zag ik een negen maanden oude baby sterven. De kwetsbaarheid van zo’n kleintje trof me enorm. Ik betwijfelde of ik ooit die verantwoordelijkheid op me wilde nemen. Met een kinderwens was ik totaal niet bezig. Dat veranderde toen ik drie jaar geleden Joyce leerde kennen. Met haar durfde ik het aan. ‘Laten we ervoor gaan’, zei ik. Vier dagen later zat ze bij de huisarts om haar spiraaltje te laten verwijderen.”

Niet te geloven

“Op 31 december vorig jaar stond Joyce voor me met betraande ogen en een positieve test in haar handen. Ik kon het haast niet geloven. Ze heeft nog op vijf andere tests van ieder mogelijk merk geplast voordat het nieuws echt tot me doordrong. Het werd een alcoholvrije jaarwisseling voor Joyce.”

Papa huilt

“Ik wilde niet aan de zijlijn toekijken tijdens de zwangerschap maar echt betrokken zijn. Dus deed ik mijn best om bij iedere controle te zijn en legde ik vaak mijn handen op Joyce’ buik. Dan zong ik liedjes voor de baby, en daarbij hield ik het niet altijd droog. Ik had meer last van hormonen dan Joyce, die ging fluitend door de zwangerschap.”

“Ik zong al liedjes voor hem toen hij nog in de buik zat.”

Verrassing

“We hadden zó’n sterk voorgevoel dat het een meisje zou worden, maar bij de echo bleek het een jongetje te zijn. Dat was even omschakelen. Joyce en ik hadden al een meisjesnaam bedacht en keken steeds naar meisjeskleding. We moesten om de tafel voor een nieuwe naam. Online kwamen we Savi tegen, daarna kwam Lío op ons pad. Samen betekent dat zonnige leeuw. We wisten meteen dat dit ’m moest worden.

We willen een groot gezin met het liefst vier kinderen. Joyce zei tegen de verloskundige dat ze volgend jaar weer zwanger is. Da’s een voorgevoel en een streven, al moet ze natuurlijk wel eerst herstellen. En wie weet dat een meisje ons dan ook nog gegeven is.”

Eindelijk

“Na een pittige weeënstorm kreeg Joyce een ruggenprik. Toen ging de ontsluiting ineens snel. Na een halfuur persen kwam onze zoon eraan. Ik ving hem zelf op. Ik wilde dat zijn eerste contact met mij zou zijn, niet met de plastic handschoenen van een verloskundige. Wat een ontlading om hem eindelijk te zien, ik huilde harder dan de kleine.”

Chillen

“Savi Lío slaapt heel goed. ’s Nachts komt hij om half twee, daarna maakt hij een ruk tot half zes. Dan voedt Joyce hem en daarna neem ik hem mee naar de bank zodat Joyce nog kan slapen. Ik ben een ochtendmens en vind het niet erg om zo vroeg aan mijn dag te beginnen. Savi Lío ligt dan lekker in foodcoma op mijn borst en ik lees wat.”

Loslaten

“Tijdens de zwangerschap maakte ik me ineens zorgen over de toekomst, bijvoorbeeld of ik wel genoeg inkomen zou hebben. Nu geniet ik en leef ik juist in het hier en nu.”

Dit artikel stond eerder in Kek Mama. 

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of neem een abonnement >