Keith Kornson (37) woont samen met Wieneke (33) en is vader van Mila (1,5 jaar).
“Jarenlang deden mijn vriendin en ik waar we zin in hadden. Ik hield van mijn vrijheid en was erg op mijn werk in de reclamewereld gericht. Maar ik werd ouder en steeds meer vrienden kregen kinderen. Ik zag die onvoorwaardelijke liefde, dat leek me mooi om ook mee te maken. En ik zag bij mijn vrienden dat ze heus nog een leven hadden en leuke dingen deden naast hun gezin. Dat stelde me gerust.”
“De bevalling vond ik heel spannend. Mijn vrienden zeiden van tevoren al: als partner kun je dan niet zoveel doen. Ter voorbereiding op wat me te wachten stond keek ik op YouTube geboortevideo’s. In het ziekenhuis hield ik de gordijnen dicht, ik dimde de lampen en gaf Wien steeds wat te drinken. Alles deed ik om het haar zo comfortabel mogelijk te maken. Zij deed al het werk en ik vond haar heel dapper.”
“De kraamtijd vond ik minder slopend dan verwacht. Ik was wel moe door steeds die korte hazenslaapjes tussen de voedingen door, maar niet helemaal kapot. Mila was een makkelijke baby en sliep al met twee maanden door, dat scheelde natuurlijk enorm. In het begin was ik wel wat onzeker, ik wilde alles perfect doen. Dan waste ik Mila’s flesjes drie keer af, tot ze écht schoon waren.”
Lees ook
Deze vrouwen houden nóg meer van hun man sinds hij vader is: ‘Hij is veel leuker geworden’ >
“Ik dacht: een baby neem je gewoon overal mee naartoe, dan leert ze flexibel te zijn. Maar in de praktijk werkt dat toch anders en beweeg je om je kind heen. Dan zijn we uit eten met Mila en merken we dat ze er ineens helemaal klaar mee is. Dan moet je wel naar huis. Sowieso is de deur uitgaan al een hoop geregel door alle spullen die mee moeten: billendoekjes, luiers, flesjes, een snackje en speelgoed.”
“Mila is dromerig, net als ik. Ik ben ook vaak aan het denken en dagdromen. En net als ik lacht ze veel. Ook fijn: ze heeft mijn pigment en wordt snel bruin. De grote blauwe ogen zijn dan weer van haar moeder.”
“Ik vind het prachtig om te zien dat Mila mij echt gemist heeft na een dag op de opvang. Dan overlaadt ze me met kusjes. En als ik haar ’s morgens uit bed haal, staat ze met haar armpjes omhoog te glunderen. Dat is genieten.”
“Soms twijfel ik of ik mijn dochter wel genoeg aandacht geef. Dat vind ik het lastigste aan het ouderschap. Soms wil ik even mijn eigen ding doen en speelt Mila alleen. Dan denk ik: is dat wel oké, moet ik niet samen met haar spelen? Ik merk ook dat het echte opvoeden nu langzaam begint. Dat we vaker ‘nee’ moeten zeggen, bijvoorbeeld als ze aan de stopcontacten wil zitten. Gelukkig lukt het ons tot nu toe wel om consequent te zijn. Mila weet het heel goed als ze iets niet mag.”
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of neem een abonnement >
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.