Keith Kornson (37) woont samen met Wieneke (33) en is vader van Mila (1,5 jaar).
Lees verder onder de advertentie
Vrijheid
“Jarenlang deden mijn vriendin en ik waar we zin in hadden. Ik hield van mijn vrijheid en was erg op mijn werk in de reclamewereld gericht. Maar ik werd ouder en steeds meer vrienden kregen kinderen. Ik zag die onvoorwaardelijke liefde, dat leek me mooi om ook mee te maken. En ik zag bij mijn vrienden dat ze heus nog een leven hadden en leuke dingen deden naast hun gezin. Dat stelde me gerust.”
Lees verder onder de advertentie
Assistent
“De bevalling vond ik heel spannend. Mijn vrienden zeiden van tevoren al: als partner kun je dan niet zoveel doen. Ter voorbereiding op wat me te wachten stond keek ik op YouTube geboortevideo’s. In het ziekenhuis hield ik de gordijnen dicht, ik dimde de lampen en gaf Wien steeds wat te drinken. Alles deed ik om het haar zo comfortabel mogelijk te maken. Zij deed al het werk en ik vond haar heel dapper.”
Lees verder onder de advertentie
Onzeker
“De kraamtijd vond ik minder slopend dan verwacht. Ik was wel moe door steeds die korte hazenslaapjes tussen de voedingen door, maar niet helemaal kapot. Mila was een makkelijke baby en sliep al met twee maanden door, dat scheelde natuurlijk enorm. In het begin was ik wel wat onzeker, ik wilde alles perfect doen. Dan waste ik Mila’s flesjes drie keer af, tot ze écht schoon waren.”
“Ik dacht: een baby neem je gewoon overal mee naartoe, dan leert ze flexibel te zijn. Maar in de praktijk werkt dat toch anders en beweeg je om je kind heen. Dan zijn we uit eten met Mila en merken we dat ze er ineens helemaal klaar mee is. Dan moet je wel naar huis. Sowieso is de deur uitgaan al een hoop geregel door alle spullen die mee moeten: billendoekjes, luiers, flesjes, een snackje en speelgoed.”
Lees verder onder de advertentie
Mix
“Mila is dromerig, net als ik. Ik ben ook vaak aan het denken en dagdromen. En net als ik lacht ze veel. Ook fijn: ze heeft mijn pigment en wordt snel bruin. De grote blauwe ogen zijn dan weer van haar moeder.”
“Ik vind het prachtig om te zien dat Mila mij echt gemist heeft na een dag op de opvang. Dan overlaadt ze me met kusjes. En als ik haar ’s morgens uit bed haal, staat ze met haar armpjes omhoog te glunderen. Dat is genieten.”
Het begint
“Soms twijfel ik of ik mijn dochter wel genoeg aandacht geef. Dat vind ik het lastigste aan het ouderschap. Soms wil ik even mijn eigen ding doen en speelt Mila alleen. Dan denk ik: is dat wel oké, moet ik niet samen met haar spelen? Ik merk ook dat het echte opvoeden nu langzaam begint. Dat we vaker ‘nee’ moeten zeggen, bijvoorbeeld als ze aan de stopcontacten wil zitten. Gelukkig lukt het ons tot nu toe wel om consequent te zijn. Mila weet het heel goed als ze iets niet mag.”
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Er zijn van die zinnen die automatisch uit je mond rollen zodra je moeder wordt. Je hoeft er niet eens over na te denken, ze zitten ergens opgeslagen tussen de gebroken nacht en de koude koffie. Een daarvan? “Omdat ik het zeg.” Maar hoe vertrouwd die uitspraak ook voelt, hij blijkt in de praktijk minder […]
Steeds meer kinderen hebben een overvol schema, van sport en muziek tot kunst. Waar vroeger één naschoolse activiteit genoeg was, is nu bijna elke vrije minuut ingevuld. Experts spreken van FOMO-parenting.