Glenn over zijn kinderen: ‘Ik heb echt moeten leren om er ook uit te komen om 05.00 uur’

Compleet

“Ik ben de oudste van vier broers, bij ons thuis was het altijd druk en gezellig. Al jong wist ik dat ik later ook kinderen wilde. Het leek me mooi om iets van mezelf te hebben, door kinderen op de wereld te zetten krijgt het leven zin. Na Jax wilden we heel graag nog een kind. Vroeger dacht ik dat ik ook een groot gezin wilde, maar daar ben ik van teruggekomen. Twee is voor mij genoeg. Zeker nu ze klein zijn vind ik de combinatie met mijn werk en hun zorg soms best pittig.”

Leermoment

“Gelukkig sliep Bobbie al snel door. Maar ze is wel vroeg wakker elke dag, namelijk rond vijf uur. Dan krijgt ze wat melk en gaat ze weer verder slapen. Ik lig knock-out als ik slaap, dus deze ochtendshift kwam vaak op Anne neer. Daar werd ze niet heel blij van natuurlijk. Ik heb echt moeten leren om er ook uit te komen ’s morgens. Bij ouderschap komt veel zelfontwikkeling kijken.”

“Niet handig, maar ik scheld nogal veel. Het floept eruit voordat ik er erg in heb. Jax zegt dan: ‘Papa, let op je woorden.’ Dan antwoord ik snel: ‘Sorry jongen’, maar stiekem moet ik daar zo om lachen.”

Easy peasy

“Opvoeden ligt mij eigenlijk wel goed. Ik ben heel duidelijk tegen de kinderen en vind het niet moeilijk om consequent te zijn. Anne en ik zitten meestal op één lijn. Ik ben alleen wat strenger wat betreft het slapen in je eigen bed. Jax kroop vaak tussen ons in. Geen ramp, maar niet mijn keuze. Sinds een paar weken slaapt hij weer in zijn eigen bed, daar is ie zo trots op.”

Lees ook – Je kind in z’n eigen bed laten slapen? Zó pak je dat aan volgens een opvoedkundige >

Trots

“Tuurlijk heeft het vaderschap mij veranderd. Vroeger was ik nooit echt ambitieus, maar sinds de komst van de kinderen vind ik mijn werk ook belangrijker. Ik wil dat Jax en Bobbie later denken: die ouwe heeft goed zijn best gedaan voor ons.”

“Sinds de komst van de kinderen vind ik mijn werk ook belangrijker”

Da’s schrikken

“Ons akeligste moment was toen Bobbie met tien maanden plots een koortsstuip kreeg. Ik hoorde Anne keihard schreeuwen, toen kwam ze aangelopen met Bobbie in haar armen die helemaal aan het schudden was en blauw zag. Ik schrok me rot, zoiets wil je echt niet meemaken. Gelukkig zei de huisarts dat zo’n aanval onschuldig is en veroorzaakt wordt door plotselinge hoge koorts, maar de schrik zat er goed in.”

Net als toen

“Als je kinderen hebt, is het extra belangrijk om ook tijd voor elkaar vrij te maken. Een tijdlang communiceerden Anne en ik minder goed. Je zit in de tropenjaren, bent beiden moe en voor je het weet ga je dat afreageren op elkaar. Dat escaleerde in een ruzie waarbij we onze irritaties uitspraken maar ook naar elkaar luisterden. Sindsdien gaan we vaker met z’n tweeën uit eten of naar een festival. En dan komt meteen het ouderwetse samen slap ouwehoeren weer terug.”

Dit artikel staat in Kek Mama 10-2022.

Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.