Zolang presentatrice Vivienne van den Assem de balans tussen werk en thuis niet kwijtraakt, kan ze veel hebben. En anders kan ze altijd nog haar hart uitstorten in de vriendinnenappgroep.
“Ik moet zeggen: wij zitten momenteel echt lekker in de wedstrijd”, opent Vivienne breed lachend, met zoon Guus op haar nek. “Dat was begin van het jaar wel even anders,” vervolgt ze. Waaraan dat precies lag, vindt de presentatrice moeilijk te zeggen.
“Soms heb je van die fasen waarin je continu achter de feiten aanloopt. Een lockdown werkt dan natuurlijk ook niet echt mee. Het was even zoeken naar de juiste balans tussen werk en thuis”, vertelt ze. “Dat blijft altijd een extra uitdaging met mijn rare werkschema van RTL Boulevard – soms ben ik een hele week weg, dan juist weer een week thuis. Aan de andere kant: ik weet niet beter. Dit rare ritme van hollen of stilstaan, dat ís gewoon ons ritme, vanuit daar bekijken Arne en ik samen wat wel of niet werkt.”
Over die onderlinge verdeling heeft het stel tot nu toe nooit gedoe gehad. “Voordat Guus twee jaar geleden werd geboren, maakten Arne en ik een duidelijke afspraak: we gaan dit echt samen doen. Mijn werk is hierin vaak leading, maar niet altijd, soms eist Arnes baan als muziekjournalist even alle aandacht op. Gelukkig bewegen we makkelijk met elkaar mee, we geven elkaar graag de ruimte. Guus gaat twee dagen per week naar de opvang en verder verdelen we de week onderling. Loopt het anders, dan sturen we heel soepel bij. De momenten dat we lekker rollen, dat de puzzel goed gelegd is, ben ik echt trots op ons. Zoals nu!”
Voor zolang het duurt uiteraard, want na twee jaar moederschap weet Vivienne ook wel dat niets zo veranderlijk is als een leven met een kind. Het is een dun lijntje. “Ik ga er ontzettend goed op als alles thuis lekker loopt: de boel op orde, de boodschappen in huis, de was gedaan, iedereen weet waar-ie aan toe is. Als de basis in grote lijnen goed is, dan kan ik de hele wereld aan. Maar ja, zo werkt het niet altijd. Dan kom ik bijvoorbeeld laat thuis van een uitzending, moet ik eigenlijk nog naar de supermarkt, stel ik dat uit naar de volgende ochtend, maar dan wordt Guus ineens extreem vroeg wakker en ben ik zelf ook net te laat naar bed gegaan. Tja, dan loop je uit de pas – en vaak haal je dat die dag niet meer in.”
Een klein beetje grip en overzicht is daarom toch wel prettig, vindt Vivienne. “Zodra het raamwerk stevig staat, mogen daarbinnen allerlei onverwachte dingen gebeuren, graag zelfs, want daar hou ik van. Eigenlijk is het vergelijkbaar met een live-uitzending van RTL Boulevard: als de basis goed is, laat dan maar lekker komen wat er komt, ik improviseer met liefde. Sterker nog: het is precies waarom ik zo van mijn werk geniet.”
Lees ook
‘Waarom kinderen krijgen juist wél goed is voor je carrière’ >
Arne en Vivienne zijn al ruim dertien jaar samen. Van een bewuste kinderwens was lange tijd geen sprake, al gebeurde er onbewust wel wat. “Eerlijk is eerlijk: denkend aan de toekomst zag ik ons nooit met z’n tweetjes aan de keukentafel zitten, maar duidelijker dan dat werd het niet. Arne en ik zijn allebei van de stroming ‘we zien wel hoe het leven loopt’. Zo hebben we bijvoorbeeld niet heel bewust en symbolisch een moment gekozen om mijn pilstrip door de wc te spoelen. Wanneer ben je er echt ‘klaar’ voor? De gedachte dat het zomaar ineens raak kon zijn, vond ik ontzettend spannend: oké… en now what?”
Vivienne vond het wel een voordeel dat ze konden afkijken bij vrienden die al kinderen hadden. “We zagen om ons heen dat het leven niet ineens ‘ophield’. Ja, het veranderde wezenlijk, maar voor het grootste deel ging alles door zoals altijd. Maar dan als gezin.”
De prangende vraag is dan: pakt het inderdaad zo uit voor ze? “Best wel eigenlijk”, lacht Vivienne. “Het hielp ook wel om die mindset uit te spreken: het leven gaat door, met hier en daar uiteraard een paar aanpassingen. Zo houden Arne en ik heel erg van spontane dingen: overdag naar de bioscoop, daarna naar het eerste de beste bruine café slenteren, vrienden laten aanhaken en na middernacht weer naar huis. Die vorm van spontaniteit zit er even niet meer in. Maar goed, dat zat er het afgelopen jaar sowieso niet meer in. Qua FOMO scheelt dat wel een hoop, eerlijk gezegd.”
In grote lijnen heeft het ouderschap Vivienne dus niet overvallen. “Misschien ben ik daarvoor te nuchter. En Arne ook. We dealen met wat er komt, je weet het toch allemaal niet precies. Dat is volgens mij ook een beetje wat het ouderschap inhoudt.”
Het hele artikel staat in Kek Mama 05-2021.
Meer Kek Mama?
Volg ons op Instagram of schrijf je hier in voor de nieuwsbrief >
Nu de meivakantie achter de rug is, gaat het snel: nog maar twee maanden en dan begint de zomervakantie. Gaan jullie dit jaar voor weekje zon, zee en strand in Spanje of met de auto naar Zeeland? De eerste vraag die opborrelt bij het zoeken naar een vakantie is vaak: wat mag het kosten?
Je zegt “nee”, zij horen “misschien”. Jij dacht dat jij de ouder was, maar sinds deze kleine in je leven is, lijkt het alsof jíj bij hém op tijd naar bed moet. Herkenbaar? Dan heb je misschien een kind met een van deze sterrenbeelden – geboren bazen met een flinke wil.
Je denkt misschien dat een relatie zomaar eindigt, maar het tegendeel is waar. Onderzoekers ontdekten dat het einde meestal al jaren van tevoren zichtbaar is – in twee duidelijke fases.
Elsemieke (31) is samen met T (32), moeder van twee zoontjes (4 en 1,5) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Als jouw kindje nog niet rondstapt terwijl leeftijdsgenootjes al rennen, voel je je misschien ongerust. Maar goed nieuws: laat lopen kan juist wijzen op iets positiefs. Volgens een nieuw onderzoek doen baby’s die wat langer de tijd nemen met hun eerste stapjes het later beter op school.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
