Elke moeder kent zo’n strijd. Zo’n totaal onnodige, maar toch eindeloos durende strijd met een peuter. En als je dan ook nog eens commentaar krijgt van een onbekende op straat doet dat je spreekwoordelijke emmer helemaal overlopen. Jade (30) vertelt er meer over.
Lees verder onder de advertentie
Jade: “Deze week had ik bonje met mijn peuter vanwege haar wanten. In een poging om naar de supermarkt te wandelen, weigerde mijn dochter haar wanten aan te trekken, met een ongekende felheid. Ik had álles geprobeerd. Wanten met haar lievelingsfiguurtjes erop, handschoenen ‘net als mama’, maar het had allemaal geen zin. Zodra ik ze aantrok, werden ze woedend van haar handen getrokken.
Lees verder onder de advertentie
Ontbrekende wanten
Dus daar stond ik dan op een ijskoude dinsdagochtend. Peuter in een dikke jas, muts op, sjaal om, maar met blote knuistjes. Ik zuchtte. Die kleine handjes gaan vanzelf koud aanvoelen, dan zal ze haar wanten heus wel aan willen, toch? Nou, nee dus. Ze huppelde koppig, maar vrolijk voor mij uit, richting de supermarkt.
Tot we haar tegenkwamen. Een dame op leeftijd, strak opgemaakt, mantelpakje aan en een blik alsof ze me zojuist op heterdaad betrapte. ‘Nou nou’, zei ze, met een afkeurende blik naar mijn dochter. ‘Geen wanten? In deze kou?’ Ze schudde haar hoofd. ‘Wat onverantwoord van mama. Tja, sommige moeders..”
Uitbarsting
Het is alsof een vulkaan in mij uitbarstte. Dagelijkse strijd om de meest onzinnige dingen, slapeloze nachten, de eindeloze discussies over kleding, eten, tandenpoetsen, alles kwam samen. ‘Oh, u heeft gelijk!’ riep ik het uit, terwijl ik overdreven in mijn tas rommel. ‘Ik wás helemaal vergeten dat ik vandaag wél een perfecte moeder moest zijn! Stom van me. Morgen weer een nieuwe poging. Maar bedankt voor uw ongevraagde oordeel, daar kan ik echt wat mee!’
Lees verder onder de advertentie
Mis niks van Kek
Volg ons kanaal en lees als eerste nieuwe verhalen en columns
Ze deinsde achteruit, duidelijk niet gewend dat ‘sommige moeders’ gewoon terugpraten. Mijn dochter keek me verbaasd aan en greep mijn hand. Koud, maar nog steeds geen enkele intentie om die verdomde wanten aan te trekken. Met een hoofd dat nog nagloeide van boosheid liep ik verder, terwijl ik de dame iets hoor mompelen over ‘de generaties van tegenwoordig’. Achja, sommige moeders… die laten hun kinderen zelf voelen waarom wanten toch best handig kunnen zijn.”
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.