Het kon bijna niet beter in de Spaanse zon, waar de verdejo rijkelijk vloeide en de avonden gerust werden gevuld met nieuwe beste vrienden.
Anne-Sophie (34), woont samen met Lex (40), moeder van Tim (9), Juul (6) en baby Gijs.
“Wat was het gezellig, die avond op de camping aan de Spaanse costa dat de verdejo rijkelijk vloeide en wij het gevoel hadden dat we in Alice en Wout onze nieuwe beste vrienden hadden gevonden. Tim en Juul konden goed overweg met hun tweeling die qua leeftijd precies tussen onze kinderen inzat. En aangezien de kinderen al drie dagen onafgebroken speelden, besloten Lex en ik de ouders maar eens uit te nodigen voor een wijntje. Dat wijntje werden drie flessen en toen waren we nog niet uitgepraat. Het voelde bijzonder: we kenden elkaar niet, maar toch was het alsof we al jaren met elkaar omgingen. We hadden dezelfde humor, dezelfde denkbeelden, dezelfde levensinstelling – de volgende ochtend werd ik wakker met, naast een lichte kater, spierpijn van het lachen en een speciaal gevoel.
De avond daarop spraken we meteen weer af. Natuurlijk was ik niet blind voor het feit dat we eigenlijk ongelooflijk verschillend waren. Alice en Wout kwamen bijvoorbeeld al jaren op deze camping van het type veel Nederlanders, luide muziek, meer dan tweeduizend plaatsen en een soort dorp in het midden met een Nederlandse snackbar en een supermarkt waar Jumbo-producten verkrijgbaar waren. ‘Wij gaan nooit meer ergens anders naartoe’, verkondigde Alice al, terwijl ik zeker wist: wij gaan nooit meer hiernaartoe. Maar goed, we konden het goed vinden en de rest van de vakantie trokken we veel met elkaar op. Natuurlijk beloofden we tijdens de afscheidsknuffels om elkaar in Nederland op te zoeken.
Lees ook – Op vakantie met friend with benefits: ‘Als de kinderen op bed liggen wisselen we van partner’ >
Maar zoals dat gaat: dat voornemen vervaagde al snel toen we thuiskwamen. Het dagelijks leven is al druk genoeg en aangezien wij in Drenthe wonen en zij in Brabant, was zo’n afspraak ook niet zomaar geregeld. Ik dacht eigenlijk dat dat voor hen ook gold, maar Alice bleef maar appen wanneer we langskwamen. Toen de herfst intrad en de herinneringen zo’n beetje waren verdwenen, wist ik niet meer waarom we dat hadden beloofd. Maar uiteindelijk, vooral om ervan af te zijn, gingen we die kant op. We waren er nog geen uur of ik wist echt niet meer waarom ik aan de costa zo’n klik had gevoeld. Dezelfde denkbeelden? Dezelfde interesses? Dezelfde humor? Niets van dat alles – Alice en Wout waren zó anders dan wij. Zo vloog de ene PVV-opmerking na de andere over de tafel. Prima, maar ik stem iets anders.
“Dezelfde denkbeelden? Dezelfde interesses? Niets van dat alles – ze waren zó anders dan wij”
Het viel me nu pas op hoe veel Wout eigenlijk vloekte en Alice moest per se haar uitgebreide collectie nagellak laten zien – wel 51 kleuren en ze had net vier nieuwe besteld, wilde ik die ook zien op internet? Nou, nee. Begrijp me niet verkeerd, dit is geen oordeel, maar daar in Brabant bleek dat we eigenlijk totaal verschillend zijn en nul basis voor een vriendschap hadden. Met de witte wijn onder de Spaanse zon voelde dat heel anders en daar had het bij moeten blijven. Zelfs de kinderen, die in Spanje zo lief samen hadden gespeeld, zaten elkaar voortdurend in de haren.
Nog voor het eten taaiden Lex en ik af. ‘Moeten we snel weer doen’, zei Alice, en ik, niet dapper genoeg om te zeggen dat het voor mij niet hoefde, knikte instemmend. Helaas bleek zij het te menen en een paar dagen later begon het appen weer. ‘Volgende keer bij jullie!’ Ik heb een week lang niet geantwoord en me daarna op de vlakte gehouden. Het duurde vier maanden voor ze denk ik doorhad dat die vervolgafspraak er niet van zou komen. Toen ze de Spaanse camping weer had geboekt, vroeg ze nog of we meegingen. Ik appte terug dat wij iets anders hadden geboekt. Daarna heb ik nooit meer wat gehoord.” Dit artikel staat in de Kek Mama Zomerspecial 2022. Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen: *Goedkoper dan in de winkel *Lees elke maand als eerst Kek Mama *Gratis verzonden Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Van de sinds zaterdag vermiste kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) ontbreekt nog altijd elk spoor. De politie zet het onderzoek voort en benadrukt dat de zaak topprioriteit heeft. Ook meldt de woordvoerder dat er intensief contact is met de Duitse autoriteiten.
Je geeft je baby met liefde de borst en kolft trouw op vaste tijden. Want: moedermelk is vloeibaar goud. Dus als iemand daar zonder overleg iets anders mee doet, raakt dat je recht in je moederhart.
Stel je voor: een anticonceptiepil die wél z’n werk doet, maar zónder al die vervelende bijwerkingen waar veel vrouwen normaal gesproken een hele dag chagrijnig van worden. Geen moodswings, geen opgeblazen buik, geen hoofdpijn.
Tanja Jess stond deze week stil bij een bijzonder moment: haar dochter Alice is 22 jaar geworden. Op Instagram deelde de actrice een emotionele post over haar oudste kind, die transgender is.
De politie zoekt vandaag opnieuw naar de twee ontvoerde kinderen, Jeffrey (10) en Emma (8) uit Beerta, die al vier dagen spoorloos zijn nadat hun vader Klaas Bijl ze meenam. De zorgen over hun welzijn nemen met de dag toe nu er steeds meer details boven water komen.
Je tiener komt thuis met een rapport dat op zijn zachtst gezegd ‘ruimte voor groei’ laat zien. De instinctieve reflex van veel ouders? Iets afpakken waar het kind wél om geeft. Dan zullen ze wel moeten, is de gedachte.
