Voormalig blogger Jenna Karvunidis was in 2008 zwanger van haar eerste kind, een dochter. Om haar familie en vrienden op een ludieke manier te verrassen, bakte ze een taart en vulde deze met een roze vulling. Vervolgens gooide ze de onthulling online en voilà: de gender reveal party was geboren.
Lees verder onder de advertentie
Al snel namen duizenden mensen haar idee over en nu, jaren later, is het feest uitgegroeid tot een wereldwijd (marketing)succes.
‘Gemengde gevoelens’
Is toch fantastisch? Zou je zeggen, maar Jenna zelf denkt daar toch anders over. Op Facebook schrijft ze: ‘Ik heb er gemengde gevoelens bij, want het is gewoon een gekkenhuis geworden. Letterlijk. Van vuurwapens tot bosbranden: meer dan ooit wordt er de nadruk gelegd op het geslacht van de baby. Maar een jongen of meisje, wat maakt het uit?’
Jenna vindt dat wanneer je de focus al vóór de geboorte op het geslacht legt, je kind zijn of haar talenten uiteindelijk niet optimaal kan ontwikkelen. ‘Want die hebben niets te maken met wat er tussen hun benen zit.’ Aan het eind van haar post deelt de moeder nog een grappig feitje: ”s Werelds eerste gender reveal-baby is een meisje dat graag pakken draagt!’
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.