Voormalig blogger Jenna Karvunidis was in 2008 zwanger van haar eerste kind, een dochter. Om haar familie en vrienden op een ludieke manier te verrassen, bakte ze een taart en vulde deze met een roze vulling. Vervolgens gooide ze de onthulling online en voilà: de gender reveal party was geboren.
Al snel namen duizenden mensen haar idee over en nu, jaren later, is het feest uitgegroeid tot een wereldwijd (marketing)succes.
Is toch fantastisch? Zou je zeggen, maar Jenna zelf denkt daar toch anders over. Op Facebook schrijft ze: ‘Ik heb er gemengde gevoelens bij, want het is gewoon een gekkenhuis geworden. Letterlijk. Van vuurwapens tot bosbranden: meer dan ooit wordt er de nadruk gelegd op het geslacht van de baby. Maar een jongen of meisje, wat maakt het uit?’
Lees ook
Deze vader vindt gender reveal parties ‘veel te ver’ gaan >
Jenna vindt dat wanneer je de focus al vóór de geboorte op het geslacht legt, je kind zijn of haar talenten uiteindelijk niet optimaal kan ontwikkelen. ‘Want die hebben niets te maken met wat er tussen hun benen zit.’ Aan het eind van haar post deelt de moeder nog een grappig feitje: ”s Werelds eerste gender reveal-baby is een meisje dat graag pakken draagt!’
Meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief >
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Soms zit je ergens, in de wachtkamer of in de rij bij de bakker, en denk je: lief kind, wie heeft jou op de ‘luid en los’-stand gezet?
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
