Aankleden, veters strikken; Elizabeth Broadbent helpt haar zoon (5) er niet mee. Is alleen maar slecht voor hem, vindt ze.
Ja, het kost wel zeeën van tijd, schrijft ze op ScaryMommy, wanneer je een vijfjarige zijn eigen kleding laat pakken, aantrekken en de oude in de was laat gooien. Zeker wanneer hij alles achterstevoren en binnenstebuiten aan blijkt te hebben, en het hele proces nog een keer herhaald moet worden. Maar ze helpt hem niet. Want, vindt ze, daar hinder je je kind alleen maar mee in zijn leerproces.
“Kijk”, schrijft ze, “wanneer we onze kinderen leren lopen, zijn we voornamelijk bang dat ze vallen. Maar hoe leren ze lopen? Door te vallen. Zo leren ze hun lichaam kennen. En kinderen die niet leren vallen, kunnen zichzelf daardoor lelijk bezeren.” Blijf weg van die glijbaan, laat je kind klimmen, wil Elizabeth maar zeggen. “Ze ontwikkelen zich op hun eigen tempo.”
Lees ook
'Ik pamper mijn zoon (9) alsof hij een peuter is' >
Zelfverzekerdheid
Want al huilen ze tijdens dat leerproces, ze leren daardoor iets veel belangrijkers, denkt ze: dat ze mama of papa niet nodig hebben bij elke stap die ze zetten. “Zonder ouders die continue om ze heen zwermen, ontwikkelen kinderen zelfverzekerdheid en onafhankelijkheid. Ze leren omgaan met uitdagingen.” Plus iets ander belangrijks, volgens Elizabeth: “Ze leren hun grenzen kennen. Wanneer wij onze kinderen over een plas heen tillen, leren ze nooit hoe ver ze kunnen springen. En als we klaar staan om ze op te vangen, leren ze dat er nooit zwaarwegende consequenties zijn voor hun experimenten.”
Kortom: kinderen moeten leren falen, zegt Elizabeth. “Zo durven ze nieuwe dingen te proberen.” Niet dat je je kunt niet mag ondersteunen, benadrukt ze. “Want natuurlijk zeg ik wel dat mijn zoon misschien een kleinere onderbroek aan kan trekken, wanneer hij er zelf één heeft uitgezocht; die van zijn broer zakt van zijn billen.”
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
